به گزارش پایگاه خبری ربیع، هفتههای آخر شهریور مبتنی بر یک حس نوستالژیک برای دانشآموزان و معلمان، شور و شوق خاصی را در بر دارد، به گونهای که بعد از تعطیلاتی طولانی دوباره آنها را به فضای کلاس و درس و جایگاه پویایی هدایت میکند. باز هم در مهری دیگر میخواهیم شروعی دیگر را تجربه کنیم، شروعی برای دوباره بودنهایی البته منطقی و اثر گذار.
یک سال را با همه فراز و نشیبهایش، با همه انتقادهایی که به سیستم آموزشی مان وارد بود و گفتیم و گفتند و شنیدیم و نشنیدند، گذراندیم و دوباره امسال را با دلنگرانیهایی جدی در زمینه همه کمبودهای این نهاد، آغاز میکنیم! نهادی که نتوانسته در زمینه تفکر و اندیشه ورزی و تربیت یک نسل پویا و شهروند مطلوب اثرگذار باشد.
وضعیت این نهاد هر سال افول را تجربه میکند. توجه به علوم ریاضی به پایین ترین حد رسیده است، علوم انسانی نسبت به گذشته در وضعیت بدتری قرار گرفته به گونه ای که روح تفکر تحلیلی را در این نهاد رو به زوال میبینیم. دانش آموز ما هیچ گرایشی به این علوم ندارد و همه چیز را بر پایه اقتصاد زندگی خود میسنجد و برای همین است که بازار رشته تجربی آن قدر داغ است که هر کس به اندک علمی بدان میپیوندد تا شاید کشتی به گل نشسته نداری اش را بدان قوتی دهد تا در اقیانوس زندگی خوش براند و صد البته که این قضیه از آرمانهای این نهاد نیست!
آن چه همه دلسوزان حوزه تعلیم و تربیت از اثرگذاران و فرادستان این نهاد ملتمسانه درخواست میکنند، کمی توجه به آگاهی بخشی و تعلیم و تربیت است که فرمانش از دست فرادستان این نهاد در رفته است و جایگاهش زیر لگدهای وحشتناک پول پرستی جایگاههای پولی در این نهاد، له شده است.
دیگر مدرسه جای تعلیم و تربیت نیست و شادمانی در آن پرسه نمیزند! همه چیزش کنکور شده و دانش آموزان در خستگیهای پول و کنکور و تست اسیرند. آیا هیچ گاه به آسیبهای ناشی از این وضعیت نابهنجار اندیشیدهایم؟
بیاییم مهر امسال را سرشار از اندیشه کنیم و به فکر آن خانواده ای باشیم که دانش آموزش اولین مهر ورودش به این سیستم را تجربه میکند و همچنان به این خیال مبتلا هست که شاید این جایگاه ، گذرگاهی برای رسیدن به آینده ای درخشان برای فرزندش باشد.
بیاییم پروژه مهر امسال را به شعار اندیشه ورزی و آگاهی بخشی اختصاص دهیم تا فرزندانمان به این درک نائل آیند که این نهاد از آنان، آزادگانی خوش فکر میسازد!
جناب ربیس جمهور، جناب وزیر و همه آنهایی که میتوانید در ارتقاء بخشی این نهاد اثرگذار باشید! آموزش و پرورش ما به درد غفلت مبتلا شده، اسیر بند زیاده خواهیهای آموزشگاههای پولی شده است، کتابهای کمک آموزشی قبل از چاپ کتابهای درسی وارد بازار شده، انگیزه ادامه تحصیل در خیلیها مرده است، روزمرگی در این نهاد بیداد میکند! بی گمان راهکارهای فراوانی برای عبور از همه این دغدغهها وجود دارد، فقط همتی همه جانبه میخواهد تا این نهاد بر اریکه قدرت اندیشه و اندیشه ورزی قرار گیرد.
بیاییم همه با هم ، مهر امسال را متفاوت شروع کنیم و کمی دغدغهها را کاهش دهیم.
سرمقاله مردم سالاری/
دغدغههای بی پایان آموزش و پرورش
« دغدغههای بی پایان آموزش و پرورش » عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاری به قلم عبدالجلیل کریم پور است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید: