به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از  ایسنا، احسان آقایی در این مراسم اعلام کرد: همچنان به دورانی می‌بالیم که دور است و در اکنون نیستیم. می‌دانیم که معاصر اهمیت دارد. متاسفانه ما هنرمندانی را از دست می‌دهیم بدون این که به آنها توجهی نشان داده شود و آثارشان با خوانش‌های متفاوت بررسی شود. تا زمانی که ما نمی‌توانیم هنرمندانی مثل حاجی نوری را که برای غم از دست دادنش دور هم جمع شدیم درست بشناسیم و معرفی کنیم عملا انسان‌های بی‌هویتی هستیم.

او ادامه داد: من می‌توانم افراد بسیاری مثل حاجی نوری را نام ببرم که آثار خوب و زیادی خلق کردند و اما کسی در فضای هنرهای معاصر آنها را نمی‌شناسد.  این که نتوانیم هویت معاصرمان را با افرادی مثل این هنرمند به جوانان و هنرمندان جدید معرفی کنیم یک درد مشترک است .

رئیس موزه هنرهای معاصر در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: همه این عزیزان را از دست می‌دهیم بدون آن که تاثیراتشان را بدانیم به جرأت می‌توانم بگویم شاید بسیاری از دانشجویان وهنرمندان فعلی اسم حاجی نوری را هم نشینده‌اند و این ضعف بزرگی است. این در حالی است که سال ۲۰۱۲ نمایشگاهی از یک هنرمند آلمانی در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد زمانی که من به آلمان سفر کردم دیدم که حتی اولین مصاحبه‌های مربوط به این هنرمند که از جنگ جهانی دوم وجود داشت آرشیو شده است جای تاسف است که استاد بزرگی مثل حسن حاجی نوری را در بین خودمان داشتیم و آن چنان که باید به آن نپرداختیم. اگر آیندگان ما را جاهلان این دوره خطاب کند بی‌راه نگفته اند.

او مثل پدر من بود

قلیچ خانی یکی از دیگر از سخنرانان مراسم تشییع پیکر این مجسمه ساز بود و بیان کرد: سال ۱۳۷۲ وقتی وارد موزه ملی شدم رئیس وقت موزه قرار بود کارگاهی برگزار کند تا استاد حاجی نوری مهارت‌های روش ساخت مجسمه و مولاژ را انجام دهد. در این مدت هرچه تلاش کردیم تعداد کار را بالا ببریم استاد زیر بار نرفت و گفت: دقت کار را فراموش نکنیم. آن زمان من متوجه شدم با چه کسی طرف هستم و او چقدر سخت گیر است.

او که با بغض و گریه صبحتهایش را بیان می‌کرد افزود: من هشت سال شاگرد استاد حاجی نوری بودم و به جز هنری که از او آموختم اخلاق ومنش را از او یاد گرفتم او مثل پدر من بود.

رئیس انجمن مجسمه سازان به عنوان سخنران دیگر این مراسم که روز یکشنبه ۲۳ دی ماه در محوطه خانه هنرمندان برگزار می‌شد نیز اظهار کرد: بار دیگر شاهد از دست دادن یکی از اعضای هنری هستیم. شخصیت استاد حاجی نوری مغفول ماند و او آن طور که باید دیده نشد. آن چه باعث افتخار ما است آثاری است که همچنان از او باقی مانده است. حاجی نوری نسبت به هنرمندان زمان خود حساس بود.

او نسبت به هنرمندان زمان خود حساس بود

محمد حسن حامدی سردبیر مجله تندیس نیز که اجرای این مراسم را به عهده داشت بیان کرد: استاد حاجی نوری را شب جمعه از دست دادیم. خدمات و آثار او نشان دهنده کارنامه مفصل این هنرمند است. او متولد ۱۳۰۵ در جواهردشت بود و از نوجوانی به کارگاه یکی از معتبرترین مجسمه سازان کشور یعنی استاد رحیم زاده ارژنگ رفت و بعد از مدتی کارگاه شخصی خودش را تاسیس کرد.: این افتخار نصیب ما شد که در سال ۱۳۹۲ بزرگداشت برای این هنرمند برگزار کنیم اوعلاوه بر مجسمه سازی مراوده بسیاری با جامعه هنری زمان خود داشت. همچنین نسبت دوستی با استاد ارژنگی داشت. در جامعه ادبی مراوده بسیاری با هنرمدان نویسنده داشت. من در منزل او کتاب‌هایی دیدم که شاعران برجسته مثل مهدی اخوان ثالث آن را امضا و به او اهدا کرده بودند. همچنین در صنعت نفت نیز با دکتر مصدق مراوده داشت و عکسی که دکتر مصدق امضا کرده بود را در منزل حاجی نوری دیدم. این هنرمند آگاه به زمانه خودش بود و مجسمه‌هایی که ساخت قدرشناسی از فرهنگ باستانی و ملی ما بود.

او با بیان این که همچنان کشور ما در مواجهه با او غفلت کرد،افزود: پیش از او استادانی مثل زرین خط نیز با این غفلت مواجه شدند اما حاجی نوری مجسمه‌ای برای تشکر از این هنرمند ساخت و به او اهدا کرد. این موضوع نشان می‌دهد که حاجی‌نوری نسبت به هنرمندان زمان خود حساس بود. این افراد جزو گنجینه‌های فرهنگ و هنر ما هستند  و در سینه خود خاطرات بسیاری داشتند.

حامدی بیان کرد: این استاد مولاژهایی از ایران باستان تهیه کرد و نمونه‌ای از او در کشور آرژانتین موجود است. همچنین یکی از میادین شهر شیراز سرستونی از تخت جمشید است که آن را استاد حاجی نوری ساخته است.

رضا بانگیز ، نگار ناردی پور و تهرانی مقدم، از جمله هنرمندان دیگر حاضر در این مراسم بودند و هیچ کدام از مسئولان حوزه فرهنگ وهنر به جز احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر در این مراسم حاضر نشدند.

انتهای پیام/