به گزارش پایگاه خبری ربیع، استاد رضا غازی برادر فرمانده شهید حسن غازی متولد ۱۳۲۷ در اصفهان، از هنرمندان معرق چوب می باشد. ایشان در سال ۱۳۴۲ وارد هنرستان هنرهای زیبا شده و زیرنظر استاد احمد صنیعی به یادگیری این هنر پرداخته است و پس از آن نیز تحت نظر اساتید بزرگی از جمله حسن شیران، علی اصغر صنیعی و مهدی عمومی کلیه فنون این هنر را آموزش دیده است. ایشان به دلیل موفقیت در کار سال ۱۳۵۸ در هنرستان هنرهای زیبا استخدام شد و از آن زمان تا سال گذشته به آموزش این هنر مشغول بوده است. استاد رضا غازی در سال ۷۹  موفق به اخذ درجه یک هنری گردیده و در طول سالهای فعالیت در این هنر بیش از ۷۷ تقدیرنامه و تشویق نامه کسب نموده است. ایشان بیش از نیم قرن است که با هنر معرق زندگی می کند. این مطلب حاصل گفت وگوی پایگاه خبری ربیع با این هنرمند اصفهانی است.

– استاد در مورد خودتان و سالهای نخست ورود به این هنر برایمان توضیح دهید؟

رضا غازی فرزند حسین متولد ۱۲/۲۴/ ۱۳۲۷ در اصفهان هستم. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی وارد هنرستان شدم. در سال ۱۳۴۲ در رشته منبت که شامل درودگری و معرق چوب بود مشغول شدم و استادم در زمینه منبت و معرق علی اصغر صنیعی و در زمینه درودگری حسن شیران و مهدی عمومی بودند. مدت ۶ سال در هنرستان مشغول آموزش بودم در این مدت با استادان علی اصغر صنیعی و حاج شکراله صنیع زاده فعالیت داشتم.

آشنایی با حاج عبدالحسین پرورش و حاج آقا حیدرزاده باعث شد با این دو استاد نیز در رشته تخصصی آنها (زرگری و ساخت زیرکار ضریح و دربهای مساجد و اماکن مقدس) توفیق همکاری پیدا کنم. تا اینکه در سال ۱۳۴۸ از هنرستان فارغ التحصیل شده و مهرماه همان سال به خدمت مقدس سربازی رفتم. در سال ۱۳۵۰ پس از پایان خدمت سربازی به اصفهان آمدم و در مغازه استادان اصغر صنیعی و حاج شکرالله صنیع زاده مشغول کار شدم. در سال ۱۳۵۲ که استاد رضا ابوعطا به دستور اداره فرهنگ و هنر در قسمت غربی میدان امام بازاری به نام بازار آفرینش را تاسیس کردند، به آن محل دعوت و در مغازه ای مشغول کار شدم. همزمان با این کار با استاد حاج اکبر خبوشانی که نجار درهای مساجد و منبرهای زیادی بود همکاری خود در زمینه برش خط ها و جازدن آنها شروع کردم و در بازار هنر نیز برای حاج آقا صنیع زاده و آقای صنیعی و در مغازه حاج غلامحسین فیض الهی و حاج مهدی غفاریان که هر دو آنها از شاگردان حاج آقا صنیع زاده بودند کار می کردم.

با پیروزی انقلاب و بازنشسته شدن استاد علی اصغر صنیعی در سال ۱۳۵۸ از تاریخ ۱۳۵۸/۲/۸ در سمت هنرآموز وارد هنرستان شدم و  تا سال گذشته مشغول انجام وظیفه بودم. سال ۵۲ ازدواج کردم و حاصل این ازدواج سه دختر بود.

– جرقه های اولیه این کار چه زمانی در ذهن شما زده شد؟ آیا این هنر در خانواده شما موروثی بود یا به سبب علاقه شخصی به این کار پرداختید؟

نه علاقه شخصی خودم باعث شد تا به این هنر بپردازم. از کودکی به این هنر علاقمند بودم و از کودکی با چوب وسایلی را می ساختم. در کودکی تصویری که در مجلات می دیدم روی سه لایه می چسباندم و دور آن را با چوب ساب می بریدم و بعد اره مو گرفتم و با آن می بریدم. سپس آشنایی با آقای اولیائی که قالب قلمکار می تراشیدند باعث شد تا علاقمند به سیستم چوب شوم و وارد هنرستان که شدم رشته های دیگری هم بود ولی گرایشم بیشتر به سمت درودگری و منبت و معرق رفت.

– استاد در مورد نمایشگاههایی که شرکت کرده اید و موفقیتهایی که در این هنر بدست آورده اید توضیح دهید؟

در این مدت در نمایشگاههای بسیار زیادی در داخل کشور شرکت داشته ام. در نمایشگاه ایرانگردی و جهانگردی که در شهرهای تهران، مشهد مقدس و شیراز و نیز در نمایشگاه های بین المللی شرکت کردم.

در نمایشگاه های خارجی در کشورهای فرانسه (۱۳۶۳)، هند (۱۳۷۰)، باکو (آذربایجان شوروی) (۱۳۸۵)، بیروت (۱۳۹۱) نیز شرکت کرده ام.

در تاریخ ۱۳۶۶/۱۰/۱۰ موفق به کسب درجه ۳ هنری و در تاریخ ۱۳۷۰/۶/۱۱ درجه ۲ هنری و در تاریخ ۸/۲۹/ ۱۳۷۹درجه یک هنری شدم. در طول چندین سال خدمتم بیش از ۷۷ تقدیرنامه و تشویق نامه کسب کردم.

– آیا در کشورهای دیگر نیز هنر معرق چوب وجود دارد؟

کشورهای هند، پاکستان، سوریه و ایتالیا. اما هنر ایرانیان به خاطر  استفاده از طراحی و نقوش سنتی کاملتر و چشم نوازتر نسبت به کارهای کشورهای دیگر است.

– استاد در مورد فعالیتهای خود در طول این سالها توضیح دهید؟

برش فلز و نقره کاری درب های حرم های مطهر حضرت امام حسین (ع)، حضرت علی(ع)، حضرت امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) را انجام دادم و بر روی دو درب به سفارش (علی بوتو) رییس جمهور پاکستان به همراهی مرحوم استاد عبدالحسین پرورش برای آرامگاه دو تن از علمای آن کشور معرق کار کردم. درب بسیاری از مساجد اصفهان از جمله درب مسجد باب الرحمه با همکاری آقای حیدرزاده، مسجد امام رضا(ع) در دروازه شیراز، مسجد فلسطین در خیابان فردوسی را با هنر معرق مزین نمودم. از فعالیتهای دیگر انجام برش کاری منبر با همکاری حاج اکبر خبوشانی بوده است.

قابل ذکر است این کارها با همراهی و همکاری استاد عبدالحسین پرورش(ساخت ضریح و درب حرم ائمه(ع))، استاد صنیع زاده(برش فلز و نقره کاری) و حاج اکبر خبوشانی(ساخت منبر) بوده است.

علاوه بر کارهای مذهبی مساجد و امامزاده ها، امروزه با توجه به نیاز بازار محصولاتی مانند تابلو، صفحه میز، مبلمان و جهیزیه کامل معرق نیز تولید می کنیم.

بر روی آثارم هنرهایی همچون نقوش اسلامی و خط، اشعار مذهبی در مورد ائمه و اهل بیت (ع)، اشعار مورد استفاده در مراسم عزاداری در مساجد، خط های بسیار نفیس مربوط به استاد فضائلی، طرحهای سنتی، طرحهای مینیاتور و … مورد استفاده قرار گرفته است.

– وضعیت معرق چوب در اصفهان چگونه است؟  

با توجه به اینکه علاقمندان زیادی به این هنر در اصفهان وجود دارند آموزشگاههای آزاد توسط هنرمندان مختلف ایجاد شده که این هنر را به هنرجویان آموزش می دهند. در سالهای اخیر با وجود دستگاههای سی ان سی بسیاری از فعالیتها در این رشته با مشکل مواجه شده است اما امیدواریم این وضعیت بهتر شود.

– اولین اثری که خلق کردید چه بود؟

یک میز مستطیلی بود که دور تا دور آن را معرق کار کردم و پایه هایی که به چوب‌های رنگی کوچک مزین شد. متاسفانه سال ۵۹ آن را فروختم خیلی هم دوست داشتم اما به خاطر مشکلات زندگی مجبور شدم بفروشم. الآن از اینکه این اثر ارزشمند هنری را فروختم بسیار پشیمانم و دیگر نتوانستم چیزی شبیه به  این اثر خلق کنم.

– کدامیک از آثارتان را بیشتر دوست دارید؟

هر اثر با توجه به تجربه خاص در زمان خلق آن دوست داشتنی است. تمام کارهایم را مثل فرزندانمان دوست دارم بیشتر آثاری که برای ائمه اطهار(ع) خلق کردم را دوست دارم و احساس آرامش و خوبی داشتم. زمانی که آیه های قرآن را با خط استاد فضائلی کار می کردم احساس خوبی داشتم کارها و  فروش محصولاتی از این قبیل بسیار برکت داشتند. احساس  خوبی دارم که سه دانگ یا بیشتر از کارهایم مذهبی بوده و این آثار خیر و برکت بیشتری داشته است. خلق آثار برای ائمه اطهار (ع) خیر و برکت بیشتری در زندگیم داشته است.

– استاد مغازه شما در سال ۷۹ در میدان امام آتش گرفته است؟ در مورد این حادثه برایمان توضیح دهید؟

بله. در ۹ فروردین ۱۳۷۹ مغازه من در میدان امام(ره) آتش گرفت و بیش از صدها اثر ارزنده در این آتش سوخت.

آثاری از جمله خط های مربوط به آستان حضرت معصومه (خط های بسیار ریز) ، تابلو یکی از جنگهای حضرت علی کشیده توسط یکی از هنرمندان، قاب خاتم بسیار قدیمی و ارزشمند کار شیراز مربوط به ۷۰ سال پیش، کارهای هنری خط از استاد فضائلی با درج تاریخ توسط استاد، خط هایی بسیار عالی از استاد شیرازی و بسیاری از آثار دیگر که فعلا حضور ذهن ندارم. پس از آن از سوی سازمان جهانی یونسکو و با وام‌های که از طرف شهرداری و استانداری گرفتم؛ مغازه را برپا کردم.

– توصیه شما به علاقمندان و هنرجویان این هنر چیست؟

اگر در هر شغلی علاقه و رضای خدا و عشق به آن کار مدنظر باشد موفقیت نیز قطعی خواهد بود. اگر جوانان به خدا توکل کنند خدا راه را به آنان نشان خواهد داد و در زندگی موفق خواهند شد. امروزه افراد بیشتر بر مادیات تاکید دارند جوانان را باید هدایت و تشویق کرد. بسیاری از هنرآموزان ما با علاقه و پشتکار طی یک یا دو سال آموزش بسیار موفق بوده و کارهای زیادی از جمله آموزش انجام می دهند آنها اعتقاد دارند هنرستان از لحاظ آموزش هنری خیلی خوب عمل کرده است.

– مشکلات موجود در هنر معرق چیست؟

مشکلاتی که همه شغلهای دیگر دارند. از هنرمندان حمایت بیشتری شود و به مشکلات آنان رسیدگی شود. از مشکلات اصلی در این هنر گران بودن وسایل و مواد اولیه یعنی چوب است.  چوب باکیفیت خیلی گران و کمیاب است. در سالهای اخیر به بسیاری از هنرها از جمله معرق در هنرستان هنرهای زیبا اجازه آموزش داده نشده است.

ساعات کار آموزش هنرها در هنرستان بسیارکم است و باید ساعات بیشتری به آموزش اختصاص داده شود.

انتهای پیام/