خبرنگاری تلویزیون آدم را چندبعدی بار می‌آورد/یاد گرفتم به رسالتم وفادار باشم
یکی از خبرنگاران شبکه پرس تی‌وی گفت: خبرنگاری تلویزیون آدم را چندبعدی بار می آورد، به طوری که یک خبرنگار تلویزیونی می بایست هم مجری خوبی باشد، هم محقق خوب، هم گوینده خوب و هم نویسنده خوب.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از فارس، «یوسف جلالی» خبرنگار دفتر تهران شبکه پرس تی وی به مناسبت یازدهمین سالگرد تاسیس پرس تی وی مطلبی نوشته و در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده که در ادامه می‌خوانید:
برای یک مهندس ایمنی در یک شرکت بین المللی نفت، ورود به عرصه ژورنالیسم شاید یک اتفاق عجیب به نظر بیاید، اما برای من این تحقق یک رویا بود.
من، یوسف جلالی، خبرنگار شبکه پرس تی وی تقریبا ۶ سال است که در شبکه پرس تی وی مشغول به کار هستم؛ مدت کوتاهی در واحد مستند و سپس خبرنگار در دفتر تهران.
رصد کردن اخبار برای بیشتر ما ایرانی ها جزو عادت های روزمره حساب می شود و من هم از این قاعده مستثنی نبودم و قبل از ورود به عرصه خبرنگاری، خبر را می شناختم. طبیعتا برای من که انگلیسی و عربی می دانم دنیای خبر گسترده تر بوده و اخبار را از طریق رسانه های مختلف انگلیسی و عربی هم دنبال می کردم.
حتی در اوج حرفه سابقم به عنوان مهندس ایمنی در شرکت نفت چین، بعد از یک روز سخت کاری روی دکل های حفاری نفت، نشستن پای شبکه های خبری مختلف برایم حکم چای را داشت و خیلی لذت بخش بود!
جالب اینجاست که استایل شبکه پرس تی وی در ارائه اخبار همیشه نظرم را جلب می کرد. در آن زمان یادم هست که تحولات مربوط به بیداری اسلامی (بهار عربی) را به شدت دنبال می کردم و شبکه پرس تی وی تحلیل هایش منطقی تر و ملموس تر بود.
«صدای بی صدایان» شعار شبکه پرس تی وی است و محور اصلی شبکه مبنی بر انعکاس واقعیت های مهمی است که شبکه های دیگر کمتر به آن می پردازند و یا از بیان آنها اجتناب می کنند، از جمله سیاست های دوگانه غرب در ارتباط با بحث حقوق بشر، رنج مردم یمن، فلسطین، بحرین و غیره.
این مهم ترین ویژگی شبکه است که من را به خود جذب کرد و باعث شد تا خبرنگاری را به معنای واقعی آن که آشکار کردن حقایق است در شبکه پرس تی وی جست و جو کنم.
این آغاز ماجرای ورود من به عرصه خبر بود.
به عنوان خبرنگار، تحولات مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و غیره در ایران را پوشش داده ام، از انتخابات ریاست جمهوری و مجلس گرفته تا صعود تیم ملی به جام جهانی و نوسانات ارز.
اینکه خبرنگار حوزه ای نیستم هم خوب است، هم بد. جنبه مثبت آن این است که سطح دانش عمومی ام نسبت به مسائل مختلف بالا می رود، و به اصطلاح آدم تبدیل به اقیانوسی می شود با عمق یک متر. اما همین باعث می شود تا وقت نکنم وارد عمق تحولات در یک حوزه خاص شوم.
طی چند سالی که در شبکه پرس تی وی مشغول بودم تجارب ارزشمندی کسب کردم و احساس می کنم که زوایای جدیدی به جهان بینی ام اضافه شده است. این امر البته یکی از خصلت های کار خبرنگاری است؛ یک خبرنگار با آدم های مختلفی سروکار دارد و هر روز برای پوشش خبری یک تحول یا رویداد جدید می بایست با آدم های جدید با شخصیت های مختلف، گرایش های سیاسی متفاوت و سمت ها و تخصص های متفاوت گفت و گو کند. به عقیده من، این یکی از جذاب ترین ویژگی های خبرنگاری است. در واقع، یک خبرنگار به تعبیری باید یک روانشناس باشد و قابلیت این را داشته باشد تا با افراد مختلف ارتباط موثر و سازنده برقرار کند، از یک فرد عادی تا یک مقام ارشد سیاسی یا نظامی.
خبرنگاری تلویزیون آدم را چندبعدی بار می آورد، به طوری که یک خبرنگار تلویزیونی می بایست هم مجری خوبی باشد، هم محقق خوب، هم گوینده خوب و هم نویسنده خوب، و در عین حال باید این جسارت را داشته باشد که واقعیت را بر سلیقه شخصی ترجیح دهد و خبر را آن گونه که هست منعکس کند.
طی تجربه چند ساله ام در عرصه خبر خیلی چیزها یاد گرفتم، از همکاران دور و نزدیک. یاد گرفتم خبرنگاری یک رسالت است که بر دوش ما خبرنگاران است. یاد گرفتم واقعیت را تعقیب کنم، حتی اگر بهای آن زندگی و آینده من باشد. از سرینا شیم، خبرنگار پرس تی وی در ترکیه، یاد گرفتم حتی اگر تهدید به مرگ شوم، به رسالت خودم وفادار بمانم و حقیقت را بگویم؛ روحت شاد سرینا! از حبیب حسین زاده، تصویربردار پرس تی وی در افغانستان یاد گرفتم که حقیقت را تا پای مرگ در دل انفجارات تروریستی در کابل دنبال کنم؛ روحت شاد حبیب!
از مایا ناصر (خبرنگار پرس تی وی در سوریه)، از فرهاد تقدسی (تصویربردار پرس تی وی در افغانستان) یاد گرفتم که خبرنگاری کار آسانی نیست، اما اگر صحیح و انسانی انجام شود آنقدر لذت بخش است که تا آخرین نفس آن را دنبال می کنی.
انتهای پیام/