به گزارش پایگاه خبری ربیع،شاید بعضی وقت‌ها به این نتیجه ناخوشایند باید برسیم که «همه چیزمان به همه چیزمان می‌آید» و این یک بدبینی ژورنالیستی نیست وقتی که اتفاقات عجیب و غریب گاها زیر پوست ادارات و نهادهای مختلف رخ می‌دهد.
هر چند ثبات در مدیریت و راهبرد یک سازمان برنامه محور بدون تردید حائز اهمیت است، اما به دلیل عدم برنامه نویسی های مسئولانه و بدون تطبیق با شرایط و وضعیت وجود و همچنین با توجه به اینکه برخی از برنامه‌ها تنها و تنها در فاز تئوری جایگاه برنامه محور می‌یابند و عملاً در فاز اجرایی نمی‌تواند جایگاه خود را بازیابد، تغییر نکته غیر قابل انکاری به نظر می‌رسد.
همیشه پس از برگزاری انتخابات، موج تغییرات در همه جوامع به وقوع می‌پیوندد و دسته بندی‌ها و صف کشی‌ها جایگاه و خواستگاه متفاوتی می‌یابند که این موضوع نیز در جایگاه خود قابل بررسی است.
نکته مهمتر آن است که پس از تغییر در مدیریت‌ها، رد پای رفتارهای مدیران قبلی نمود پیدا می‌کند، نقاط ضعف و مثبت آنها را بهتر می‌توان حلاجی کرد و میزان تخلفات و باندبازی‌ها نیز به سطح می‌آید.
اتفاقی که در مجموعه‌ها و نهادهای مختلف و در زاویه‌ای پنهان رخ می‌دهد و معمولاً از دیدگاه رسانه‌ها، مردم و مخاطبان سازمان مغفول رها می‌شود، حضور و بروز حلقه مشاوران مختلف در این مجموعه‌هاست. مشاورانی که بعضاً با مشورت‌های ناثواب و ناصحیح خود، راه را به بیراهه‌ای دور تبدیل می‌نمایند.
هر چند نگارنده نمی‌تواند و نمی‌خواهد دیدگاه مشاوران و دلسوزان برخی سازمان‌ها را نادیده بگیرد اما روی این متن به مشاورانی است که با توجه به رانت‌ها و ضابطه‌های خاص به دستگاههای مختلف ورود می‌یابند و آن جایگاه را نردبانی برای رسیدن به اهداف خود می‌کنند و تنها چیزی که برای آنها نمود نخواهد داشت، اهداف سازمان متبوع خویش است.
نگاهی گذرا به ویژه در چند سال اخیر به حلقه مشاوران برخی از مدیران، می‌تواند به وضوح این کلمات مخاطب را به موارد بیشمار در این حوزه رهنمون سازد.
ردپای اشتباه مدیران را در حوزه‌های مختلف می‌توان به حلقه مشاوران ودوستانش ربط داد هر چند که برخی از مدیران نیز افراد خاصی را تنها به دلیل نشاندن بر سر سفره آن سازمان، یا به عناوین دیگر، با حکم مشاوره ایشان را ابتیاع می‌کنند.
مشاورانی که با اهداف خاص به مجموعه‌های مختلف نزدیک می‌شوند و می‌توانند با چرخش‌های مختلف همزمان در چند سازمان مرتبط و یا غیر مرتبط فعالیت پراکنی نمایند.
بدون تردید عدم توجه به چگونگی بروز و ظهور این افراد در سازمان‌ها به ویژه در زمانی که برخی سازمان‌ها ناگزیر از تغییرات هستند، می‌توانند ضربات سنگینی را به این مجموعه‌ها وارد نمایند.