به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از ایرنا، مسوول دفتر مرجع ملی هیات بین دولتی تغییر اقلیم (IPCC) سازمان هواشناسی کشور گفت: ایران با چهار نماینده حضور پررنگی در تهیه ششمین گزارش جهانی جامع ارزیابی تغییر اقلیم دارد.
ایمان باباییان گفت: اکنون در مرحله شروع تهیه پیش نویس گزارش جهانی جامع ارزیابی تغییر اقلیم هستیم و حدود یک سال دیگر این پیش نویس تهیه و در تدوین گزارش نهایی که قرار است سال ۲۰۲۲ منتشر شود، استفاده خواهد شد.
وی با بیان این که اکنون در دوره ششم فعالیت هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی IPCC قرار داریم، اظهار کرد: از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲ دوره ششم این فعالیت است که پایان هر دوره به تهیه یک گزارش جامع ارزیابی تغییر اقلیم منتهی می شود.
هیات بین‌دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC) مستقر در ژنو سال ۱۹۸۸ بوسیله سازمان ملل متحد، سازمان جهانی هواشناسی (WMO)، و برنامه محیط‌ زیستی سازمان ملل (UNEP) ایجاد شد تا خطر تغییر آب و هوای کره زمین در نتیجه فعالیت های انسانی را ارزیابی کند.
IPCC خود به انجام پژوهش های مرتبط نمی‌پردازد و تغییرات آب و هوایی و پدیده‌های مربوط را نیز پایش نمی‌کند. گزارش‌های IPCC به طور گسترده‌ تقریبا در تمامی مباحثات درباره تغییرات آب و هوایی کره زمین مورد استناد قرار می‌گیرد.
به گفته بابائیان، ایران در چهار دوره فعالیت IPCC حضور داشته و هم اکنون که ششمین دوره آن است، کشورمان با حضور چهار نماینده از سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری، دانشگاه سمنان، سازمان هواشناسی و دانشگاه فردوسی نقش پررنگی در تهیه گزارش جامع ارزیابی تغییر اقلیم دارد.
مدیر گروه پژوهشی تغییر اقلیم پژوهشکده اقلیم شناسی سازمان هواشناسی کشور همچنین گفت: در این دوره نسبت به کشورهای منطقه و حتی برخی کشورهای خارج از منطقه، وضعیت ایران در IPCC بسیار مطلوب است و در حالی که حتی برخی کشورهای بزرگ موفق نشدند نماینده ای در این دوره داشته باشند، جمهوری اسلامی ایران با چهار نماینده جایگاه جهانی خوبی دارد.
وی درباره گزارش جامع ارزیابی تغییر اقلیم توضیح داد: در این گزارش تلاش می شود تا از لحاظ علمی، تاثیر تغییر اقلیم و کمیت آن بر تمام کره زمین بررسی و مشخص شود، به عنوان مثال پیش بینی می شود تا سال ۲۱۰۰ چه تغییراتی در اقلیم رخ می دهد، در بخش های مختلف مانند کشاورزی، مهاجرت، بهداشت، منابع آب، رشد و توسعه اقتصادی چه تبعاتی دارد و حال باید خود را چگونه با این تغییرات سازگار کنیم.
باباییان ادامه داد: مثلا تاثیر تغییر اقلیم روی عملکرد محصولی مانند زعفران در خراسان بررسی می شود، اینکه با این تغییرات آیا تولید این محصول مقرون به صرفه است یا خیر تا بر اساس آن برنامه ریزی شود.
وی گفت: نقش و تاثیر این گزارش در تصمیم های جهانی زیست محیطی تاثیر بسزایی دارد به طوری که تصمیم هایی که در نشست پاریس گرفته شد بر اساس نتایج گزارش قبلی بوده است بنابراین هر چه توافق های بین المللی در مورد تغییر اقلیم کمتر شود وضعیت نیز بدتر می شود.
مسوول دفتر مرجع ملی هیات بین دولتی تغییر اقلیم (IPCC) سازمان هواشناسی افزود: اکنون شاهد افزایش یک درجه ای دما در کره زمین هستیم که با مشکلات زیادی مانند تغییر رژیم بارندگی مواجه هستیم، در برخی نقاط کم بارشی و در برخی نقاط باران های سیل آسا داریم حال اگر دمای زمین پنج درجه افزایش یابد، قطعا با مشکلات بزرگتری مواجه خواهیم شد و وضعیت سخت تر می شود.
وی اظهار کرد: مدل ها نشان می دهد در بدترین حالت در سال ۲۱۰۰ دمای کره زمین حدود پنج درجه گرمتر می شود، اما یک سناریوی خوش بینانه هم وجود دارد که اگر روی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای توافق جهانی باشد؛ افزایش دما کمتر از یک درجه خواهد بود. اما اگر به همین روال پیش رویم تا سال ۲۱۰۰ تقرییا سه تا چهار درجه افزایش دما خواهیم داشت.
وی ادامه داد: اکنون در حال بررسی تاثیر افزایش دمای ۱.۵ درجه ای روی کره زمین هستیم و هر کشوری باید به طور جداگانه آن را تهیه کند تا در تهیه گزارش جامع تغییر اقلیم مورد استفاده قرار گیرد.
باباییان گفت: گزارش بررسی تاثیر افزایش دمای ۱.۵ درجه ای روی کره زمین در کاپ ۲۴ لهستان در سال ۲۰۱۸ بررسی و نتیجه آن برای تهیه گزارش ششم فرستاده می شود که بعد از انتشار، دوره ششم فعالیت IPCC پایان می یابد و وارد دوره هفتم می شود.
وی درباره زمان هر دوره گفت: زمان هر دوره قانونمند نیست از ۵ تا ۱۰ سال هم طول می کشد البته درباره زمان این دوره نظر خواهی کردند که ممکن است دوره فعالیت آن ۱۰ ساله تعیین شود.
باباییان در پاسخ به این پرسش که آیا هر کشوری مسوول تهیه گزارش نهایی خود است، گفت: خیر، ممکن است ایران مسوول تهیه گزارش برای اروپا شود.
وی درباره انتخاب نمایندگان برای تهیه گزارش افزود: انتخاب نمایندگان بر اساس توانایی افرادی که معرفی می شوند صورت می گیرد، به عنوان مثال برای تهیه گزارش ششم از ایران ۱۶ نفر را معرفی کردیم که چهار نفر انتخاب شدند که این نشاندهنده ظرفیت ایران برای تهیه این گزارش جهانی است.
مسوول دفتر مرجع ملی هیات بین الدولی تغییر اقلیم (IPCC) سازمان هواشناسی تاکید کرد: اگر قرار است در توافقنامه پاریس در سطح سران تاثیرگذار باشیم باید در تهیه این گزارش ها حضور فعال داشته باشیم که پذیرفته شدن چهار نماینده نشان از توانایی ایران در این عرصه دارد و برای کشور امتیاز بزرگی است.
باباییان گفت: بر اساس توافق پاریس، باید تا سال ۲۰۳۰ چهار تا ۱۲ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهیم که انجام آن نیازمند مشارکت فعال ایران در عرصه های بین المللی و استفاده از تمام ظرفیت ها است.
وی افزود: ایران کشوری نفتی است و از سال ۲۰۰۳ به این طرف تقریبا محدودیت هایی را برای صادرات نفت قائل شده اند در حالی که در توافقنامه پاریس و این گزارش ها بر استفاده از انرژی های تجدیدپذیر تاکید می شود، یعنی دیگر نفت باید کنار رود بنابراین باید به سمت تولید انرژی های تجدیدپذیر پیش رویم.
باباییان اظهار کرد: ایران منبع غنی از انرژی خورشیدی است اما چرا از این ظرفیت استفاده نمی کنیم، در برنامه ششم توسعه سرمایه گذاری روی انرژی های تجدیدپذیر تاکید شده است، اکنون عربستان ایجاد بزرگترین نیروگاه انرژی خورشیدی را در برنامه خود دارد، چرا ما نباید چنین برنامه عظیمی داشته باشیم.
مسوول دفتر مرجع ملی هیات بین الدولی تغییر اقلیم (IPCC) سازمان هواشناسی تاکید کرد: در حالی که این ظرفیت در ایران وجود دارد بنابراین باید روی تولید انرژی خورشیدی سرمایه گذاری کنیم و به عنوان هاب (قطب) این انرژی در دنیا باشیم.
وی اظهار کرد: باید هر چه سریعتر از نفت به سمت انرژی خورشیدی خیز برداریم که اگر دیر عمل کنیم سال ۲۰۳۰ فرا می رسد و در آن زمان در عرصه بین الملل دچار محدویت می شویم و برای ما مشکل ایجاد خواهد شد.