حال درختان شهر خوب نیست!
هر روز که از خانه خارج می شویم نگاهمان به درختانی می افتد که تا همین چند وقت پیش سرپا و سرسبز بودند، اما الان نفس هایشان به شماره افتاده و یکی پس از دیگری خشک می شوند،برای همین ریه های شهر حال خوشی ندارند.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، هر روز که از خانه خارج می شویم نگاهمان به درختانی می افتد که تا همین چند وقت پیش سرپا و سرسبز بودند، اما الان نفس هایشان به شماره افتاده و یکی پس از دیگری خشک می شوند،برای همین ریه های شهر حال خوشی ندارند. خشکسالی و کمبود بارش ریشه به تیشه آنها زده و رمقی در وجودشان نمانده است.درختان این نعمت های الهی به انسان ها اکسیژن اهدا می کنند و زمانی که خشک و قطع می شوند ذره ذره از اکسیژن شهر کم می شود.
وقتی به پارک ها و خیابان های شهر می نگریم از غم و غصه درختان عجیب دلمان می گیرد، زیرا فضای سبز و درختان سرکشیده به فلک ،مثل سابق نیستند و با شهر غریبه شده اند.
آری نفس هایمان دیگر با کم شدن درختان گرفته و به راحتی بلا نمی آید. امروزه با افزایش جمعیت و بار ترافیکی اهمیت وجود درختان را دوچندان کرده است زیرا به عنوان ریه های شهر عمل می کنند و منجر به پاکسازی هوا و از بین بردن آلودگی های محیط زیستی می شوند.
اما به چه علت و علت هایی حال و احوال درختان به این روز درآمده که نگاه هر رهگذری را به خود جلب می کند و اندوه در چهره اش نمایان می سازد.طی سال های اخیر با گرم شدن زمین و کمبود بارش منابع آبی با بحران همراه شده است.نتیجه کمبود نزولات آسمانی باعث شده خشکسالی و حتی فرونشست ایجاد شود و نه تنها رودخانه و منابع زیرزمینی بلکه محیط زیست را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد.
از این رو درختان از این بحران مصون نبوده و بیشترین ضربه را دیده اند.از طرفی بدلیل کم آبی،آفت ها به جان آنها افتاده است.به همین دلیل هر روز با خشک شدن برگ ها و ریشه آنها مواجه می شویم.درختانی که فضای شهر را آنچنان زیبا کرده بودند تا نقاشی طبیعت برپا شود.
در شهر اصفهان با قطع جریان آب زاینده رود و همچنین خشک شدن مادی ها و نهرها ریشه بسیاری از درختان نابود و خشک شده است.
علاوه بر تاثیر عوامل طبیعی در بحران خشکسالی از عوامل انسانی نمی توان گذشت.مصرف بی رویه آب و همچنین الگوی نادرست کشت در بخش کشاورزی سبب هدر رفت آب شده و بحران آب را تشدید می کند.در بخش صنایع نیز شاهد عدم مدیریت مصرف آب هستیم.گرچه در طی ساخت و سازهای صورت گرفته در شهرها نیز ریشه بسیاری از درختان خشک شده است.البته بی توجهی و بی مسئولیتی مسئولان را در جان دادن درختان نمی توان نادیده گرفت.
حال با توجه به حال وخیم درختان بایستی نسبت به آفت کشی و سیراب کردن آنها اقدام نمود، تا لااقل جان درختانی که زخم کمتری از خشکسالی و کمبود آب خورده اند نجات پیدا کند.
ما انسان ها نیز باید بیشتر هوای درختان را داشته باشیم و چه از نظر مدیریت مصرف آب و چه از نظر توجه به عدم آسیب رساندن در حفظ آنها کوشا باشیم.به امید شهری مملو از درختان رشید و سرزنده.
نجمه کریمیان