سرمقاله/

 تیز هوشی در فتنه ها

توصیه و تاکید امام این است که انسان به هنگام شورش هاى اهل باطل و فتنه هاى ناشى از خصومت آنها با یکدیگر نباید آلت دست این و آن شود; باید خود را دور نگه دارد و به هیچ یک از دو طرف که هر دو اهل باطل اند کمک نکند.

 تیز هوشی در فتنه ها

 پایگاه خبری ربیع/

قَالَ علی علیه السلام: کُنْ فِی الْفِتْنَهِ کَابْنِ اللَّبُونِ، لَا ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَیُحْلَبَ.( حکمت ۱ نهج البلاغه)

 على (ع) فرمودند: هنگام فتنه چون شتر دو ساله باش، نه پشتى تا سوارش شوند و نه پستانى تا شیرش دوشند -چنان زى که در تو طمع نبندند-.

 امام(علیه السلام) در این حکمت پرمعنا مى فرماید: «در فتنه ها همچون شتر کم سن و سال باش; نه پشت او قوى شده که سوارش شوند نه پستانى دارد که بدوشند»; (قَالَ(علیه السلام): کُنْ فِی الْفِتْنَهِ کَابْنِ اللَّبُونِ، لاَ ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ، وَلاَ ضَرْعٌ فَیُحْلَبَ).

توصیه و تاکید امام این است که انسان به هنگام شورش هاى اهل باطل و فتنه هاى ناشى از خصومت آنها با یکدیگر نباید آلت دست این و آن شود; باید خود را دور نگه دارد و به هیچ یک از دو طرف که هر دو اهل باطل اند کمک نکند.

در این گونه موارد معمولاً هر کدام از طرفین به سراغ افراد بانفوذ و باشخصیت مى آیند تا از نفوذ و قدرت آنها براى کوبیدن حریف استفاده کنند. در این هنگام باید این افراد بلکه تمام افراد، خواه ضعیف باشند یا قوى نهایت مراقبت را به خرج دهند که در دام فتنه گران و غوغاسالاران نیفتند مبادا دین و یا دنیاى آنها آسیب ببیند. نمونه این فتنه ها در صدر اسلام و قرون نخستین فراوان بود که امامان اهل بیت و یارانشان همواره از آن کناره گیرى مى کردند حتى داستان قیام ابو مسلم بر ضد بنى امیه گرچه در ظاهر براى کوبیدن باطلى بود ولى در باطن براى تبدیل باطلى به باطل دیگر و حکومت بنى عباس به جاى بنى امیه بود. به همین دلیل هنگامى که ابو مسلم به وسیله نامه اى پیشنهاد حکومت و خلافت را به امام صادق(علیه السلام) کرد امام آن را نپذیرفت زیرا مى دانست در پشت پرده این قیام چه اشخاصى کمین کرده اند و به تعبیر دیگر امام مى دانست این یک فتنه است که دو گروه باطل به جان هم افتاده اند و نباید به هیچ کدام امتیازى داد.

از آنچه گفته شد به خوبى روشن مى شود که هرگز منظور امام(علیه السلام) این نبوده است که اگر گروهى باطل بر ضد مؤمنان و طرفداران حق برخیزند نباید به حمایت مؤمنان حق جو برخاست; این سخن بر خلاف صریح قرآن است که مى فرماید: «(فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الاُْخْرى فَقاتِلُوا الَّتى تَبْغى حَتّى تَفىءَ إِلى أَمْرِ اللّه); اگر گروهى از مسلمانان بر گروه دیگرى ظلم و ستم روا داشتند (و اصلاح در میان آن دو از طریق مسالمت آمیز امکان پذیر نشد) با جمعیت ستمگر پیکار کنید تا به سوى حق باز گردند».با این وصف و در این زمانه و شرایط باید توجه ویژه به این فرمایش امام علیه السلام بشود. مردم باید مراقب باشند گرفتار فتنه گران و همراهی باآنان نشوند آنها معمولا شعارهای مردم پسند می دهند تا مردم را به خود جذب کنند در این زمان مراقبت یک ضرورت است و تیز هوشی و بصیرت یک تکلیف محسوب می شود.آنها موج درست می کنند و بر موج پدیده آمده سوار می شوند و با کارهای عیرمعقول و معمول حقوق مردم را پایمال می کنند باید با دقت به قضایا نگاه کرد و حق را شناخت و در راستای حق گام برداشت. اکنون تکلیف انتخابات آمریکای که دشمن درجه یک ملت ایران است تمام و مشخص شده است، اما متاسفانه برخی در داخل با این انتخابات شروع به تحرک نموده اند ، جمعی اظهار خوشحال دارند و بعض دیگر نگرانند!؟ غافل از اینکه به فرموده رهبری با رفتن و آمدن یک شخص سیاست آمریکا عوض نمی شود چنانچه در ۴۰ سال گذشته سیاست این دولت در یک مسیر و آن دشمنی با ایران مستقل بوده است!که همچنان ادامه دارد؟! حالا اینجا عده ای به جان هم افتاده اند! و این اول راه است! با توجه به انتحابات در پیش۱۴۰۰باید بصیرت ملی بالا باشد، مردم باید متوجه باشند فتنه گران وارد صحنه نشوند و راه را نادرست نشان دهند! انتخابات ۱۴۰۰ سرنوشت سازترین دوره انتخابات کشور است و باید با بهترین نحو ممکن و با حضور حداکثری به انجام رسد و دلسوز واقعی مردم، و شخصی جهادی که خود را وقف مردم بداند و از طرفی از فامیل بازی و سیاسی کاری به دور باشد و نفس و توان کارشبانه روزی داشته باشد و از شجاعت ملی و مقابله با دشمنان برخوردار باشد روی کار آید تا مشکلات مردم در آرامش ملی یکی پس از دیگری به سرانجام رسد. پس باید عمیق به مسائل و اخبار فضای مجازی و سخنان شعاری برخی آدم ها نگریست و با شناخت کامل راه را انتخاب کرد.په بسا دشمن با یاران داخلی اش دست به فتنه یا فتنه هایی بزند که باید کالا مراقب بود و خود را از هرگونه فتنه که خسارت ملی در بردارد برحذر بود و دیگران را نیز بر حذر داشت!هموطن عزیز از حالا باید مراقب بود؟