به گزارش پایگاه خبری ربیع، معمولا آن‌چه در تقسیمات کشوری، لحاظ می‌شود و بیشتر مد نظر قرار می‌گیرد، رشد و توسعه‌ی اقتصادی و نیز رونق شهر و شهرستان در همه‌ی زمینه‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی است. مسلما، با تغییر یک منطقه‌ی کوچک، به شهرستان، یا تبدیل یک شهرستان با شهرها و روستاهای اقماری‌اش به یک استان، آن ناحیه می‌تواند امکانات ویژه‌ای از وزارت کشور دریافت کند؛ موردی که این روزها و در شهرستان کازرون اتفاق افتاده، از منظر تقسیمات معمول کشوری، به‌خودی خود، نمی‌توانست و نباید تا این‌حد مشکل آفرین می‌شد.

اما آن‌چه از ماجرای این شهرستان برمی‌آید و در اخبار مختلف به آن تصریح شده است؛ تعهد نماینده‌ی منتخب این شهرستان در عمل به وعده‌های انتخاباتی خویش است. و البته گویا مهم‌ترین وعده‌ی انتخاباتی او، که در اولویت اول نیز قرار گرفته‌است؛ ایجاد شهرستانی جدید به‌نام کوه‌چنار است که از قضا محل تولد وی نیز هست و او بیشترین رای خود را از این منطقه و بر اساس چنین وعده‌ای به‌دست آورده‌است.

با استناد به ماده‌ی ۷ قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری، شهرستان عبارت است از «واحدی از تقسیمات کشوری با محدوده‌ی جغرافیایی معینی که از به‌هم پیوستن چند بخش همجوار که از نظر عوامل طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی واحدی متناسب و همگن را به‌وجود آورده‌اند.» با این تعریف، ایجاد یک شهرستان در دل شهرستان کازرون نیازمند آن است که بخش‌های چنارشاهیجان (قائمیه)، کوه‌مره نودان، بیشاپور، دشت برم و امامزاده سیدحسین، نیز به‌هم بپیوندند. اما سوال این‌جاست که چگونه، نماینده‌ی یک شهر، خود را صرفا، نماینده‌ی بخشی از آن می‌داند و تمام تلاشش برای برآوردن منویات بخشی است که خود در آن متولد شده‌است. در حالی که مسلم و بدیهی است که یک نماینده‌ی مجلس، با هر تعداد رای از ناحیه‌ی هر قشر و قوم از شهر و دیار خود، در نهایت نماینده‌ی همه‌ی مردم آن شهر است و طبعا، سیاست‌گذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌هایش باید بر اساس تامین منافع جمعی شهر و استانی باشد که از آن برخاسته است.

این‌که چرا و چگونه وی وعده‌ای داده که بیشتر بر روی احساسات و هیجان‌های آنی مردم آن بخش تاثیر گذاشته، خود جای بحث دیگری دارد. مشکل از آن‌جا آغاز شده که شهرستان وعده داده شده‎ی این نماینده، باید از نظر تعداد نفرات به حد نصاب برسد و برای این منظور، دو دهستان دیگر باید به بخش قائمیه اضافه شوند. در حالی‌که این دو دهستان، به لحاظ فاصله‌ی جغرافیایی به کازرون نزدیک‌تر بوده و رفت‌وآمد بیشتری با کازرون دارند. ضمن این‌که آن‌ها از ۳۰ سال پیش درخواست الحاق به بخش مرکزی کازرون را داده بودند. طرح ایجاد شهرستان جدید، آن‌هم در حالی که بحث‌های قبلی در این مورد و در رابطه با بخش‌ها و دهستان‌های دیگر وجود داشته، باعث ناراحتی مردم این دو دهستان و هم‌چنین مردم کازرون شده است. چرا که مردم کازرون به هویت طبیعی این دو دهستان نیز تعلق خاطر دارند.

آقای نماینده‌ی عضو فراکسیون امید، مطمئنا از نیازهای بیشتر در اولویت شهرستان خود و منافع و مصلحت شهرستان خویش، باخبر است و می‌داند که در شرایط امروز و با وجود چنین حساسیت‌هایی، صحبت از تجزیه و تولد یک شهرستان در دل شهرستان کازرون، نیاز به شرایط و زمان مناسب‌تری دارد؛ تا با رایزنی با افراد و گروه‌های مختلف،با یک اجماع کلی در این زمینه،رضایت تمام اقشار شهرستان کازرون حاصل شده، وحدت و یکپارچگی شهروندان آن سامان هم‌چنان حفظ گردد