یادداشت/

تعارض فرانسوی

کشورهای اروپایی مدعیان مدارا و تساهل هستند. چنانچه در کشوری شهروندانی در اعتراض به سیاستی دست به اعتراض بزند، آمریکا و اروپا کاسه داغ‌تر از آش می‌شوند و در مقابل دولت جبهه می‌گیرند به گونه‌ای چشم بسته معتقدند دولت مقصر است.

تعارض فرانسوی

به گزارش پایگاه خبری ربیع، کشورهای اروپایی مدعیان مدارا و تساهل هستند. چنانچه در کشوری شهروندانی در اعتراض به سیاستی دست به اعتراض بزند، آمریکا و اروپا کاسه داغ‌تر از آش می‌شوند و در مقابل دولت جبهه می‌گیرند به گونه‌ای چشم بسته معتقدند دولت مقصر است.

اعتراض و انتقاد حق هر شهروند است اما در چهارچوب قانون و خواسته به حق از دولت. حال و روز اخیر فرانسه نشان داد این تساهل دولتی فقط تجویز اروپا به سایر دول است نه نسخه‌ای که خود نیز بدان عمل نمایند. از اواسط ماه نوامبر ده‌ها هزار نفر در فرانسه که به «جلیقه زردها» معروف شده‌اند، در اعتراض به سیاست‌های دولت این کشور تظاهرات کرده‌اند.

اگرچه اعتراضات گسترده سیاسی هیچگاه در فرانسه اتفاق تازه‌ای نبوده، اما شدت تظاهرات زنجیره‌ای جلیقه زردها به یکی از بدترین شورش ها در پاریس در چند دهه گذشته انجامیده است.

در نهایت دولت فرانسه روز ۵ دسامبر اعلام کرد که طرح مناقشه‌برانگیز افزایش مالیات بر سوخت که جرقه شروع تظاهرات بود را ملغی خواهد کرد. اما آنچه قابل توجه بود نحوه برخورد نیروهای نظامی با مردم بود، آرایش نظامی پاریس خود معرف تساهل و مدارا از نوع فرانسوی بود.

پلیس برای ایجاد آرامش و سرکوب معترضان حتی متوسل به تانک جنگی شد و از همه توان خود بهره برد.

غرب همواره در حال متهم کردن جهان سوم به نقض حقوق بشر است اما برای خودشان چنین حقوقی متصور نیستند. شاید بتوان گفت کاربرد خشونت در غرب شاید بیشتر از جهان سوم نیز باشد اما دلارهای رسانه‌ای آنها مانع از خبرسازی و جهانی شدن آن می‌شود.

غرب توانسته است با در کنترل گرفتن فناوری و تبلیغات فقط اقدامات مثبت خویش را به جهان عرضه نماید. بنابراین بهانه‌ی نقض حقوق بشر تنها برای جهان سوم مطرح است و این یعنی مستثنی شدن برخی از کشورها از قانون و حقوق بین الملل.