به گزارش پایگاه خبری ربیع، نمیتوان تبعات آزار دهنده ، منزوی کننده و گاه دردناک تحریم آمریکا علیه ایران را نادیده گرفت. نمیتوان با وجود افزایش مشکلات و معضلاتی اجتماعی، بیکاری و فقر، تحریم را خوب دانست و آنرا ستایش کرد.
اما تحریم یا غیر تحریم، تنگناها و فشارها بر هر ملتی موجب به وجود آمدن فرصتهایی شده است که در صورت هوشیاری و موقعیتشناسی درهای شانس و اقبال و نیز ثروت و رونق را به روی آنها گشوده است.
اینک با وجود افزایش فشار تحریمها و افزایش قیمت ارز، نه به افزایش تولید نفت و یافتن مشتری، بلکه باید به فرصتهایی اندیشید که در این راستا پیش آمده و خواهند آمد.
یکی از این فرصتهای خوب، توجه به گردشگری و تاکید بر گسترش آن است. کشور ما، سرزمین چهارفصلی است که هر نقطه از آن جاذبههای دیدنی و خوردنیهای لذیذ چشیدنی فراوان دارد.
توجه به این نکته در سخنان اخیر معاون گردشگری نیز خودنمایی میکند.
معاون گردشگری در سخنانی گفته است:«تحریم باعث شد بسته سفر ایران رقابتی و ارزان شود، آنهم در شرایطی که قیمت سفر دیگر مقاصد روز به روز درحال افزایش است، ما فقط باید بتوانیم
این اتفاق را تبلیغ کنیم.» اما البته به جز مسئله تبلیغ در زمینه گردشگری، چندین نکته باریکتر ز مو در این میان وجود دارد. توجه به ایجاد حمل و نقل مناسب و مطمئن، آماده و مجهزسازی هتلها و
اقامتگاههای مناسب با توجه به فرهنگ جهانی و نه فقط متکی بر فرهنگ سنتی ایران، بسترسازی در مورد تنوع و تحرک بیشتر در زمینه صنایع دستی و ابداع و خلاقیت بیشتر در ساز و کار این صنعت با توجه به پسند و سلیقه جهانی، توجه به شیوههای ارائه و معرفی مکانهای تاریخی، نقاط دیدنی، و نیز مواد خوراکی، تسامح و تساهل در مورد پوشش گردشگران، بهعنوان مهمانانی که طبعا روحیات، ادیان و عادتهای خاص خود را دارند و … همه و همه از آن نکات باریک تر زمویی است که باید حتما مدنظر کارشناسان و برنامهریزان صنعت گردشگری قرار گیرد.
امروزه، صنعت گردشگری یکی از پردرآمدترین و نیز امنترین صنعتهای جهان است و به تنها با رعایت برخی استانداردهای جهانی میتواند مبنع درآمد خوبی برای کشور و نیز وسیله تعامل و ارتباط ما با مردم دنیا باشد.
اگر یکی از اهداف تحریم، منزوی کردن کشور و مردم ماست، توجه ویژه به این صنعت، راه برون رفت مناسبی از این تهدید و تحدید است. گردشگری، فقط رفتن به کوه و دشت و دمن و تماشای آنها نیست، هر گردشگر، با خود فرهنگ و زبان ویژه و نگاه و برداشت خاص خود را به همراه میآورد و در عین حال، با نگاه و برداشت و سنتهای ویژه ما نیز آشنا میشود.
هر چهقدر که بتوانیم در برخورد با گردشگران، سادهتر و صادقانهتر رفتار کنیم، به همان نسبت میتوانیم همراهی و همدلی، و نیز نگاه و توجه ملتهای جهان را به سوی خود جلب کنیم.
آنچه معاون گردشگری به آن اشاره کرده است، نکته بسیار مهمی است در این شرایط خطیری که ما در آن قرار گرفتهایم و امید آن میرود که چنین فرصتهایی، غنیمت شمرده شده و از آنها بیشترین و بهترین بهره ممکن برده شود.