به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از فارس، البرز – رضا شاکری: در وضعیت کنونی اقتصاد کشور، تورم و بیکاری دو عاملی هستند که بیشترین فشار را بر زندگی مردم وارد می‌کنند. بطور کلی در سطح جامعه مقدار بالای این دو شاخص به عنوان وضعیت بد اقتصادی تلقی می­شود. از این رو ابزارها و سیاست­‌های اقتصادی کوتاه مدت و بلندمدت که دولت­‌ها در ادوار مختلف به کار گرفته اند همه در راستای آن بوده تا با تنظیم این شاخص­ها شرایط اقتصادی جامعه را بهبود بخشیده و مردم جامعه را به سطح رفاه بالاتر برسانند.

اهمیت این شاخص ها به حدی بوده است که در دهه ۷۰ میلادی آرتور اوکان با این پیش فرض که افزایش نرخ بیکاری و تورم باعث ایجاد هزینه‌­های سیاسی و اجتماعی می‌­شود، شاخص اقتصادی تحت عنوان شاخص “فلاکت” که از مجموع نرخ تورم و بیکاری بدست می آید را تعریف کرد.

رابطه بین تورم و بیکاری در اقتصاد از دیرباز مورد توجه اقتصاددانان و دولتمردان بوده است و عموماً در قالب منحنی فیلیپس بیان شده است. این منحنی به زبان ساده رابطه برعکس بین نرخ تورم و نرخ بیکاری را بیان می­کند. یعنی وقتی که در اقتصاد رونق وجود دارد و همه سر کار هستند، از بیکاری جامعه کم می‌­شود ولی نرخ تورم بالا می‌رود وقتی هم که وضعیت بازار و اقتصاد راکدند، بیکاری زیاد می‌­شود ولی تورم اقتصاد کاهش پیدا می‌­کند. از این رو موفقیت دولت ها و نهادهای اقتصادی در کم کردن تورم به بهای افزایش بیکاری است یا برعکس؛ کاهش بیکاری به ازای تورم بالا. حال محاسبه شاخص فلاکت که مجموع نرخ بیکاری و تورم را در یک اقتصاد نشان می دهد باعث می­شود که تا اگر تورم کمتر به بهای بیکاری بیشتر بوده و بیکاری کمتر به بهای تورم بیشتر، پنهان نماند.

در ایران متولی اعلام نرخ بیکاری، مرکز آمار ایران است که اطلاعات مربوط به نرخ اشتغال و بیکاری را به‌صورت سه ماه یک‌بار محاسبه و اعلام می‌کند، همچنین جهت جمع‌آوری اطلاعات مربوط به نرخ تورم، قبلاً به آمارهای اقتصادی بانک مرکزی در زمینه شاخص تورم به‌عنوان تنها متولی رسمی محاسبه و اعلام نرخ تورم مراجعه می‌شد اما اخیراً این وظیفه نیز به مرکز آمار محول شده است.

از آنجایی که میزان شاخص فلاکت بصورت قابل توجهی رفاه افراد جامعه را تحت تاثیر قرار می‌­دهد، با محاسبه و مقایسه این شاخص در مناطق مختلف می­توان دید مناسبی نسبت به وضعیت رفاه جمعیت هر منطقه بدست آورد. همچنین از این شاخص می­توان به عنوان معیار‌ سنجش عملکرد سازمان­ها و نهادهای اقتصادی هر منطقه استفاده کرد. حتی این شاخص به‌عنوان یک شاخص پیش‌نگر برای نرخ جرم و جنایت  شناخته می‌شود زیرا برخی از اقتصاددانان به وجود رابطه‌ای عمیق بین شاخص فلاکت و نرخ جرم و جنایت در جامعه اعتقاد دارند.

بر اساس اطلاعات مرکز آمار، شاخص فلاکت استان البرز در سال ۱۳۹۷ برابر با ۳۸/۲ درصد بوده است. این در وضعیتی است که استان سمنان با شاخص ۳۲/۴ و استان چهار محال و بختیاری با شاخص ۴۸/۹ درصد به ترتیب بهترین و بدترین وضعیت را در بین استان­‌های کشور دارد. در این بین استان البرز در بین استان­‌های کشور رتبه هفدهم را دارد و در مقایسه با استان­‌های نظیر تهران، آذربایجان شرقی، یزد و خوزستان وضعیت بهتری در این شاخص دارد.

شاخص فلاکت کل کشور در سال ۱۳۹۷ برابر با ۳۸/۹ درصد بوده است که مقایسه آن با شاخص استان البرز (۳۸/۲ درصد) نشان می‌­دهد استان البرز تقریبا وضعیت متعادلی از نظر رفاه در سطح کشور دارد. اما مقایسه وضعیت سال ۱۳۹۷ با شاخص فلاکت کل کشور و استان البرز در سال ۱۳۹۶ که به ترتیب برابر با ۲۰/۳ و ۳۸/۴ درصد بوده نشان می­‌دهد که سطح رفاه جامعه در سال های اخیر کاهش یافته است که افزایش شدید تورم می­‌تواند دلیل اصلی این اتفاق باشد.

در مجموع می‌توان گفت که با توجه به اهمیت شاخص فلاکت در رفاه جامعه و افزایش آن در سال اخیر، بایستی اقدامات مناسب در جهت بهبود شاخص­‌های تورم و بیکاری صورت بگیرد تا وضعیت نامناسب خانوارها در وضعیت فعلی اقتصاد بهبود یابد.

انتهای پیام/ب/۱/ح