پایگاه خبری ربیع/«لکم فی رسول الله اسوه حسنه»

اولین حکومت اسلامی به دست پاک پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله و سلم و در دوران سخت جاهلیت سرزمین عربستان پایه گذاری شد.

خصلت های حکومتی پیامبر خدا منحصر به فرد بود و جامع و مانع، و می شود براحتی مدعی شد که بعد از حکومت ایشان و جانشین برحقشان علی ابن ابی طالب علیه السلام حکومتی با این ویژگی ها به صورت کامل برقرار نشده، نه در کشورهای اسلامی ونه در سایر کشورها، معمولا حکومت ها به دور از بسیاری از ویژگی های حکومتی پیامبر و به تعبیری حکومت واقعی اسلامی است.

البته تنها حکومتی که به واقع بر بنیان های حکومت نبوی و علوی پایه گذاری شد جمهوری اسلامی است که البته تا به تمام وکمال خصلت های حکومتی پیامبر و علی علیهم صلوات الله برسد راه زیادی مانده و گردنه های بسیاری را باید پشت سر بگذارد که بر این نکته هم حضرت امام(ره) و هم مقام معظم رهبری متذکر بوده اند.

در این نوشته تنها به پنج خصلت مهم از ده ها خصلت حکومتی پیامبر رحمت می پردازیم که قطعا این از مطالبات جامعه اسلامی است اولین خصلت مهم، محبت به اصحاب است به کارگیرى محبّت، بهترین راهکار تبلیغى برای جذب مردم و برقراری ارتباط درست با بدنه اصلی جامعه است و بهترین روش برای عبور دادن پیام‏هاى الهى از مرز حسّ و عقل و نفوذ دادن آنها به عمق جان‏هاست.

پیام الهى، علاوه بر نفوذ در عقل ‏ها، باید در دل ‏ها نفوذ کند و در عمق روح وارد شود تا همه قواى انسان را در اختیار بگیرد و در واقع بر فطرت بنشیند و قابل پذیرش اصل وجودی انسان باشد.

پیامبر اکرم، با تکیه بر ” محبّت”، ‏توانست از عهده تبلیغ دین و پیاده سازی اسلام برآید و با نفوذ دادن پیام ‏هاى سازنده الهى در عمق جان، انسان را متحوّل سازد و آنها را در راه رسیدن به مقصد اعلاى انسانیت و جامعه برتر توحیدى به حرکت درآورد و اسلام را به عنوان یک دین و حکومت نجاتبخش مطرح کند.

امروز هم نمونه رفتار پیامبر را در مقام معظم رهبری به عینه می بینیم که چگونه در جمع زلزله زدگان کرمانشاه و… حاضر می شوند و آسیب دیدگان را در آغوش می گیرند.

نکته و خصلت دوم ایجاد پیوند برادری بین مسلمانان است بر پایه متون تاریخی‏، پیامبر صلى اللّه علیه و آله براى منسجم کردن هواداران خود، دو بار از طرح پیوند برادرى بهره گرفت: یک بار قبل از هجرت (در مکّه) و بار دوم، پس از هجرت به مدینه.

این اقدام سیاسى الهى، بخصوص پس از هجرتِ مسلمانان به مدینه، در تأسیس نخستین حکومت اسلامى، نقشى بنیادین داشت؛ زیرا جامعه اسلامى، از یک سو با خطر مشرکان قریش و عموم بت‏ پرستان و همچنین، خطر یهود مدینه که در داخل و خارج شهر، زندگى مى‏کردند و ثروت و امکانات فراوانى داشتند مواجه بود و از سوى دیگر، نیروهاى تازه‏ مسلمان، دچار از هم گسیختگى بودند، دو طایفه اوس و خزرج، با هم دشمنى و کینه دیرینه داشتند و میان مهاجران و انصار، از نظر فکرى و فرهنگى، اختلاف وجود داشت.

پیامبر اسلام، با الهام الهى، همچون سیاست‏مدارى پخته و کار آزموده، با به کارگیرى مجدّد طرح برادرىِ دینى، میان مسلمانان و بویژه مهاجران و انصار، وحدت سیاسى و معنوى ایجاد کرد و بدین سان بر معضل اختلافات داخلى فائق آمد و با انسجام پیروان خود در برابر دشمنان اسلام حکومت اسلامى را بنیان نهاد.

احساس برادری وحدت جامعه اسلامی را دنبال داشت و توانست مسلمان را نسبت به یکدیگر مسئولیت ببخشد؛ انماالمومنون اخوه

ویژگی و خصلت سوم این بود که پیامبر حاکم رحمت بود پیامبر اکرم، حاکم رحیم و نظام حکومتی او حکومت رحمت بود لذا تمامی حاکمان و زمام داران را سفارش به رحم و مروت با مردم نموده و می فرمود: لا یَزالُ الإِمامُ بِخَیرٍ ما إذَا استُرحِمَ رَحِمَ.

پیشوا تا زمانى که از او رحم خواهند، رحم کند، پیوسته در خیر است. (تاریخ الکبیر ج ۳ ص ۵۰۹ ح ۱۶۹۰)

آن حضرت برای حاکمان امت اسلام اینگونه دعا کردند:

اللّهُمَّ مَن وَلِیَ مِن أمرِ امَّتی شَیئا فَشَقَّ عَلَیهِم فَاشقُق عَلَیهِ، ومَن وَلِیَ مِن أمرِ امّتی شَیئا فَرَفَقَ بِهِم فَارفُق بِهِ.

بار خدایا! هر کس زمام چیزى از امّت مرا به دست گیرد و بر آنانْ سخت گیرد، تو بر او سخت گیر و هر کس زمام چیزى از امّتم را به دست گیرد و با آنان نرمش کند، تو با او به نرمى رفتار کن. (بحار الأنوار ج ۷۵ ص ۳۵۲ ح ۶۲)

و چهارمین ویژگی حکومتی نبی مکرم را باید ارتباط مستقیم با مردم‏ دانست بگونه ای که پیامبراجازه نمیدادند حائل و فاصله ای بین خودشان با مردم ایجاد شود و با یاران و عموم مردم ارتباط تنگاتنگی داشت و می فرمود:

ما مِن إمامٍ یَغلِقُ بابَهُ دونَ ذَوِی الحاجَهِ وَالخَلَّهِ وَالمَسکَنَهِ، إلّا أغلَقَ اللّهُ أبوابَ السَّماءِ دونَ خَلَّتِهِ وحاجَتِهِ ومَسکَنَتِهِ.

هیچ پیشوایى نیست که درِ [خانه‏] خود را به روى نیازمندان و درویشان و مستمندان ببندد، مگر آن که خداوند، درهاى آسمان را بر روى نیاز و درویشى و مستمندى او فرو مى بندد. (سنن الترمذی ج ۳ ص ۶۱۹ ح ۱۳۳۲)

و خصلت مهم پنجم این بود که زمانى را به نیازمندان‏ اختاص می دادند امام حسین علیه السلام می فرمایند:

از پدرم درباره ورود پیامبر صلى اللّه علیه و آله [به خانه‏اش‏] پرسیدم، فرمود:” ورود او در اختیار خودش بود و هر زمان که مى‏ خواست، وارد مى ‏شد، و چون به خانه ه‏اش مى ‏رفت، اوقاتش را به سه بخش تقسیم مى‏ کرد: یک بخش براى خدا [عبادت و نیایش‏]، یک بخش براى خانواده‏اش، و یک بخش براى خودش، که آن بخش متعلق به خودش را بیشتر به مردم نیازمند اختصاص می دادند و این باید الگو برای مسئولان جمهوری اسلامی در همه رده ها باشد.

انتهای پیام/