به گزارش پایگاه خبری ربیع، در اواخر سال ۹۲ که سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی ابلاغ شد، هدف اصلی از ابلاغ این سیاست‌ها این بود که اقتصاد ایران بتواند به‌عنوان اقتصادی مقاوم طراحی و عملیاتی شود؛ اقتصادی که در مقابل تکانه‌های داخلی و خارجی مقاوم باشد.
به همین منظور نیز ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی شکل گرفت تا عملا آمادگی اقتصاد ایران برای تکانه‌های داخلی و خارجی فراهم شود. رهبر معظم انقلاب در ابلاغ همان سیاست‌ها بر ۵ مؤلفه تأکید داشتند که باید در ستاد فرماندهی برنامه‌ریزی می‌شد:
۱. دانش‌بنیان‌کردن اقتصاد
۲. مردم‌سازی‌ اقتصاد
۳. عدالت‌بنیان‌کردن اقتصاد
۴. درون‌زاکردن اقتصاد
۵. برون‌گرایی اقتصاد
به عبارتی بنا بود اقتصاد ایران، اقتصادی درون‌زا باشد؛ یعنی مدیریت رشد اقتصاد ایران در داخل کشور باشد، نه اینکه مدیریت و رشد کشور را به بیرون از مرزها واگذار کنیم.
متأسفانه امروز و پس از گذشت ۴ سال بهترین فرصت برای اقتصاد ایران در راستای مقاوم‌سازی اقتصاد از دست رفت و یک ستاد فرماندهی ضعیف و غیرکارآمد ایجاد شده است که این ستاد هیچ کارآیی‌ای ندارد و دوباره ما به همان مشکلات قبلی دچار هستیم.
با یقین می‌توان گفت اقتصاد ایران در شرایط امروز به هیچ‌وجه با بن‌بست مواجه نیست و باید بتوانیم به نیروهای درونی اقتصاد تکیه کنیم.
برداشت من این است که راه‌حل بخش عمده‌ای از مشکلات، در داخل کشور است. چنانچه بهبود فضای کسب‌وکار، اصلاح نظام بانکی، مدیریت نقدینگی، اصلاح نظام مالیاتی و… ازجمله مواردی است که هیچ ارتباطی به مسائل خارجی ندارد.
اگر می‌خواهیم گرفتاری‌های اقتصادمان کاهش پیدا کند، باید به اصلاحات ساختاری تن دهیم. معتقدم برای اقتصاد ما بن‌بستی وجود ندارد؛ اما هر چقدر دیرتر دست به اصلاحات ساختاری بزنیم، هزینه این اصلاحات بیشتر خواهد شد؛ بنابراین باید هزینه این اصلاحات را داده و تن به اصلاحات ساختاری بدهیم که اصل اول برای این کار، وجود شفافیت است.
راه دورزدن تحریم‌ها نیز وجود دارد؛ مثلا تحریم‌های آبان‌ماه مربوط به تحریم‌های حوزه انرژی است که احتمالا پس از اجرای این تحریم‌ها، حدود یک میلیون بشکه از فروش نفت ما کاهش یابد؛ برای مقابله با این تحریم‌ها، روس‌ها را می‌توان تبدیل به واسط فروش نفت ما کرد؛ ضمن اینکه به نظرم این تحریم سبب خیر است و باعث می‌شود ما مجبور به حرکت در سمت درآمدهای مالیاتی شویم.