«از یادها رفته» در یادها می‌ماند؟
سریال «از یادها رفته» یکی از آثار ماه رمضان امسال است که ساعت ۲۲:۱۵ دقیقه هر شب از شبکه اول سیما پخش می‌شود.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، سریال «از یادها رفته» یکی از آثار ماه رمضان امسال است که ساعت ۲۲:۱۵ دقیقه هر شب از شبکه اول سیما پخش می‌شود. این سریال به کارگردانی بهرام بهرامیان و تهیه کنندگی اکبر تحویلیان داستانی عاشقانه را از دهه بیست شمسی روایت می‌کند. البته این سریال در پس زمینه خود به موضوعاتی مانند کشف حجاب و قاچاق تریاک هم می‌پردازد.
سریال «از یادها رفته» کنجکاوی برانگیز ترین سریال رمضانی امسال بود زیرا نام بهرام بهرامیان و انبوهی از ستارگان سینما و تلویزیون و موسیقی در میان بازیگران باعث شده بود بسیاری علاقمند دیدن این سریال باشند.
حسین یاری، بیتا فرهی، هلیا امامی، کامران تفتی، حبیب دهقان‌نسب، رضا یزدانی، میترا حجار، سیما تیرانداز، لیلا بلوکات، رسول نجفیان، پوریا پورسرخ، مهدی سلوکی و حسین پاکدل تنها بخشی از بازیگران پرشمار این سریال هستند که کم و بیش تا اینجای سریال در نقش‌های خود ظاهر شده‌اند.
در ادامه این گزارش نگاهی دقیق‌تر خواهیم داشت به بخش‌های مختلف این سریال.
کارگردان
بهرام بهرامیان برای بینندگان تلویزیونی با سریال‌هایی چون «مشق عشق»، «ساعت شنی»، «سقوط یک فرشته» و «جاده قدیم» شناخته می‌شود که اتفاقاً همگی سریال‌های موفق و خوش ساخت بوده‌اند. اما آثار تلویزیونی بهرامیان چندان هم بی حاشیه نبوده و او بعد از دردسرهای سریال ساعت شنی که زمان خود سبب حاشیه‌های فراوان و البته تیغ تیز ممیزی هم شد (هر چند موضوع این سریال هم اکنون نه تنها خط قرمز نیست بلکه موضوعی عادی به شمار می‌رود) به سینما رفت و فیلم آل را ساخت. آل هر چند در گیشه آنچنان که باید دیده نشد اما یکی از فیلم‌های نوگرای ژانر وحشت بود که به عنوان اولین اثر سینمایی کارگردان تحسین منتقدان را به دنبال داشت. بهرامیان بعد از آل در دومین فیلم سینمایی خود به سراغ فیلم پریناز رفت. پریناز در سال ۱۳۸۹ ساخته شد اما این فیلم خوش ساخت که با حضور جمعی از بهترین‌های سینمای ایران (فاطمه معتمدآریا، طناز طباطبایی، فرهاد آئیش، مصطفی زمانی، حمید فرخ‌نژاد، شبنم قلی‌خانی) ساخته شده بود به مدت ۷ سال توقیف بود سرانجام هم با ممیزی فراوان در سینمای هنر و تجربه اکران شد. بعد از این ماجرا بهرامیان چند سالی را دور از سینما تلویزیون گذراند و سریال «از یادها رفته» اولین اثر او بعد از چند سال دوری است.
به جرات می‌توان نقطه قوت سریال «از یادها رفته» را کارگردانی و فیلمبرداری این سریال دانست جایی که قاب‌های سینما بهرامیان با زیردستی ایرج عاشوری مدیر فیلمبرداری تصاویری خیره کننده را خلق کرده است که در کمتر سریال تلویزیونی تا کنون دیده‌ایم. استفاده از زوایای متنوع دوربین و همچنین حرکت دوربین بر روی تراولینگ در مسیرهای طولانی (که به نوعی امضای بهرامیان در کارهایش تبدیل شده) باعث می‌شود که بیننده در طول دیدن سریال دچار خستگی ناشی از نماهای ثابت دوربین نشود.
بازیگران
بازیگران سریال را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد.
در دسته نخست بازیگران پیشکسوت و یا باتجربه‌ای همچون حسین یاری، حسین پاکدل، بیتا فرهی، حبیب دهقان‌نسب، میترا حجار و … قرار دارند که همگی در استاندارهای بازی‌های پیشین خود ظاهر شده‌اند و بازی‌های قابل قبول و استانداردی دارند. در دسته دوم بازیگرانی هستند که فراتر از استانداردهای معمول خود ظاهر شده‌اند. در این میان رضا یزدانی، سیما تیر انداز و پوریا پور سرخ به شکل قابل توجهی بازهایی فراتر از آنچه تا کنون از آنها دیده بودیم ارائه کرده‌اند به نحوی که می‌توان گفت این سریال برای این سه بازیگر قطعاً سکوی پرتابی برای درخشش بیشتر خواهد بود. اما دسته سوم بازیگرانی هیتند که چندان نتوانسته‌اند از پس کار بر بیایند. به عنوان نمونه هلیا امامی به هیچ عنوان نتوانسته سطح بازی خود را به دیگر بازیگران سریال برساند. انتخاب او برای نقش اصلی سریال هر چند انتخاب شجاعانه‌ای بوده اما هلیا امامی برای رسیدن به سطح بازیگرانی همچون میترا حجار، سیما تیر انداز و … راه درازی در پیش دارد.
داستان
تا اینجای سریال به اعتقاد بسیاری از کارشناسان قصه بزرگترین ضعف سریال «از یادها رفته» بوده است. درام این سریال در ظاهر عاشقانه آنقدر غلو آمیز به موضوعاتی مانند کشف حجاب و قاچاق تریاک و فساد اداری پرداخته که برای بیننده‌ای که حداقلی از آشنایی با تاریخ را داشته باشد قابل باور نیست. اینکه در دوران حکومت پهلوی فساد در بخش‌های مختلف قدرت وجود داشته امری قابل پذیرش است اما اینکه عنوان کنیم که در آن دوران حتی یک انسان شریف در ادارات و یا یک انسان شریف در میان پاسبان‌های کشور وجود نداشته نه تنها قابل پذیرش نیست بلکه تا حد زیادی توهین آمیز است زیرا اجداد بسیاری از همین مردم کنونی کشور در آن دوران در دستگاه‌های مختلف کشور مشغول به کار بوده که اتفاقاً نه تنها با حکومت سر و سری نداشته‌اند بلکه انسان‌های به شدت شریف، مؤمن و درستکاری بوده‌اند. این رفتار غلو آمیز در سیاه نمایی دورانی خاص یکی از ضعف‌های عمده بسیاری از سریال‌های تاریخی است که در سال‌های اخیر ساخته شده و متاسفانه این رویه غلط در از یادها رفته نیز ادامه دارد.
فیلمبرداری
همانگونه که پیشتر هم عنوان شد تصویربرداری این سریال یکی از نقاط قوت سریال از یادها رفته است. ایرج عاشوری مدیر فیلمبرداری این سریال به خوبی توانسته نماهایی چشم نواز را برای بیننده تلویزیونی خلق کند. عاشوری که سابقه بلند بالایی هم در ساخت مستند دارد در این سریال چیره دستی خود در حرکات مختلف دوربین را به رخ کشیده است.
جلوه‌های ویژه
تا اینجای سریال یکی از نقاط ضعف تکنیکی سریال را می‌توان در جلوه‌های ویژه به خصوص در حرکت اتومبیل‌ها دانستند. هر چند جلوه‌های ویژه در کشور ما هنوز در ابتدای راه است و با دنیای حرفه‌ای فاصله نجومی دارد اما این حد از خطا و آماتور بودن نیز در سریال قابل پذیرش نیست.
موسیقی
یکی از بخش‌های موفق این سریال را باید موسیقیان دانست به خصوص بخش‌هایی که رضا یزدانی با صدای خود بر حس دارم صحنه‌ها افزوده است. موسیقی این سریال در همین ابتدای کار جای خود را در میان علاقمندان باز کرده و از گوشه و کنار می‌توان تک آهنگ‌های این سریال را شنید. بر همین اساس می‌توان موسیقی این سریال را نیز به لیست بخش‌های موفق آن اضافه کرد.
در نهایت می‌توان گفت که سریال «از یادها رفته» (البته تا اینجا) سریالی خوش ساخت است که در بخش‌هایی بالاتر از استاندارد تلویزیونی و در بخش‌هایی هم پایین‌تر از استانداردهای مرسوم سریال سازی کشورمان است. کارگردانی، فیلمبرداری، موسیقی و برخی بازیگران از نقاط مثبت این سریال هستند و در مقابل داستان و جلوه‌های ویژه از نقاط منفی. کنار هم قرار دادن این نقاط مثبت و منفی برایندی را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد که احتمالاً خیلی از بینندگان را برای ادامه سریال ترغیب می‌کند. در هر حال باید به انتظار بنشینیم و ببینیم این سریال در ادامه چه برگ‌های برنده‌ای برای جذب مخاطبان بیشتر رو خواهد کرد.