اتحاد و انسجام ملی، سفارش امام راحل برای مردم و مسئولان است.
به گزارش پایگاه خبری ربیع،یادادشت به شرح ذیل است: علی اعلم الهدی یک ضربالمثل جالب فرنگی وجود دارد که میگوید “در زمین هیچ چیز رایگان رخ نمیدهد.” آری شکوه انقلاب اسلامی همانند این ضرب المثل فرنگی براحتی صورت نگرفت و در این راه خونها ریخته شد و امام نیز خون دلها خوردند و ایشان چه […]
به گزارش پایگاه خبری ربیع،یادادشت به شرح ذیل است:
علی اعلم الهدی
یک ضربالمثل جالب فرنگی وجود دارد که میگوید “در زمین هیچ چیز رایگان رخ نمیدهد.”
آری شکوه انقلاب اسلامی همانند این ضرب المثل فرنگی براحتی صورت نگرفت و در این راه خونها ریخته شد و امام نیز خون دلها خوردند و ایشان چه زیبا و به حق، معضلات امروز ایران و روابط سرد و ناعادلانه مسئولان و مردم را پیشبینی کرده بودند.
خبر از حال و احوال مستضعفین و رفع فقر و پرهیز از اشرافیگرایی و عدم وابستگی به افراد و نهادهای سرمایهداری از بارزترین توصیههای امام در هر دو دوره پیش و پس از انقلاب و بعنوان الگوی مستحکم نظام جمهوری اسلامی و مسئولان نظام بود که شوربختانه امروز عدهای از ما آن سخنان را به گوش فراموشی سپردهایم.
از ویژگیهای اعلی امام راحل ضدیت و عدم انس با تحولات سرمایهداری و سرمایهداران بود که متأسفانه در آن روزها هرگز وجود مباحثی در باب آقازادهها و وزرای میلیاردی و یا فرزندان منفعت طلب مسئولان وجود نداشت…
اما حکایت امروز خلاف کردار و پندار و نصایح امام است.
آن جمله معروف امام که فرمودند: “اقتصاد مال خر است” (متأسفانه اغلب بد فهمیده شده) حاکی از این نیست که اقتصاد هیچ اهمیت و هیچ جایگاهی ندارد.
خیر
بلکه مراد این است که وابستگی اقتصادی در اخلاق و منش مسلمان و نظام اسلامی هیچ جایگاهی ندارد.
یکی از اصول اخلاقی امام خمینی (ره)، حمایت مقتدرانه از مستضعفان و محرومان اقتصادی بود. امام خمینی عدم توازن اقتصادی مردم و تفاوت ماورایی طبقات اجتماعی کشور را بشدت مخالفت و سرکوب میکردند و ایشان به معنای واقعی اعتقاد به عدالت اجتماعی داشتند.
اما علیرغم آن سخنان راستین امام، امروز ما چه بر سر خود آوردهایم ؟
امروز فاصله مردم و مسئولان چقدر است ؟
چراو چگونه اشرافیگری تا این حد به حریم فکری مسئولان نفوذ کرده است ؟
چرا دیگر طبقه متوسط جامعه وجود ندارد و فاصله تهدیست با قشر متمول بیش از پیش زیادتر شده است ؟
یا سؤال جامعتر اینکه چقدر ارزشها و معیارهای اخلاقی و اجتماعی در فرهنگ ما رعایت میشود و تا چه حد به دستورات شرعی و حقوقی معنوی اسلام نزدیک هستیم و صدها سوال دیگر..
پس از گذشت حدود بیش از چهل سال از انقلاب اسلامی، امروز نباید اسیر رعایت حداقلترین حقوق اولیه و طبیعی مردم و زدودن فقر و تنگدستی که روشنترین و بدیهیترین معیارهای امام و انقلاب اسلامی بود، شاهد این اتفاقات تلخ باشیم.
در این وضعیت باید تک تک ما به خود آییم و راه و رسم معرفت گذشتگان را مرور و دوباره بیاموزیم که چگونه وجدان خود را بیدار و هوشیار سازیم. چگونه معیارها و ارزشهای اخلاقی امام راحل را سرمشق کردار و پندار خود کنیم. چگونه راه و منش پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت را سرچشمه حکمت و معرفت زندگی خویش قرار دهیم. چگونه الگوبرداری حق و باطل از اروپا و غرب و نظامهای سرمایهداری را از یکدیگر تفکیک کنیم تا لقمهای باطل به زندگیمان نفوذ نکند.
و چگونه مسیر درست ورود به دل مردم را هویدا سازیم که هیچ امر مدیریتی و خدمات رسانی به مردم یک جامعه، بدرستی برقرار نخواهد شد جز صدق با خود و صدق با مردم و کمک به خواستهها و دغدغهها و رفع مشکلات دلهای خستهشان.
اما در این زمان مردم نیز عهدهدار مسئولیت سنگینی هستند که بجای سکوت و بیتفاوتی و پیروی از هر الگوی غلط و غیرشرعی اشباع شده چه در داخل و چه خارج از کشور، باید طالب حق و حقوق اجتماعی و عدالت اسلامی باشند.
امیرالمؤمنین امام علی (ع) فرمود:
ای مردم، چنانچه مسئولان را در حال کجروی یافتید، بر شما واجب است که امرا و مسئولان را به راه حضرت حق هدایت کرده و امر به معروف و نهی از منکر کنید تا در پیشگاه خداوند متعال و پیامبر (ص) سعادتمند گشته باشید.