آیا دلیلی بر عذرخواهی کردن نیست؟
« آیا دلیلی بر عذرخواهی کردن نیست؟ » عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم سیاوش کاویانی است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
به گزارش پایگاه خبری ربیع، عذرخواهی کردن از مردم اندکی از تب آنها را که به خاطر برخی سوءمدیریتها بالا رفته کاهش خواهد داد.
آقای روحانی به هنگام پاسخ به پرسشهای نمایندگان چه سخنانی دارد که قرار است با صراحت آنها را بگوید؟ رئیسجمهور با نظر نمایندگان مجلس و براساس قانون، باید به مجلس برود و به پرسشهای مطرح شده در استیضاح خود پاسخ دهد. محور پرسشهای نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم روشن است.
نامهای که آقای روحانی به آقای لاریجانی رئیس مجلس داد، لحن تهدیدآمیزی داشت، به گونهای که بسیاری از رسانهها، تحلیلگران و صاحبنظران سیاسی نیز چنین برداشتی داشتند.
پس از ناکامیهای دولت در اداره کشور، به ویژه ناکامی در توافق هستهای، سعی بر این بود تا برای این ناکامیها مقصرسازی شود.
علت اصلی شکست برجام، خروج آمریکا از توافق هستهای و اجرا نکردن تعهدات آمریکا و اروپا به گردن منتقدان افتاد چراکه براساس برداشت برخی از دولتمردان، آنها باعث شدند تا مردم از موهبت برجام بیبهره بمانند.
اکنون نیز برخی از هواداران دولت تدبیر و امید، سعی دارند القاء کنند ۱۰ درصد مشکلات کشور به مدیریت دولت مربوط است و دیگر عوامل همچون دولت در سایه در این اوضاع نقش زیادی دارد!
اما بخش دیگری از ناکامیها در دولت سوءمدیریت و ناکارآمدی برخی مسئولین در تصمیمگیریهای اقتصادی است.
اگر برای شرایط اقتصادی کشور به ویژه در زمینه ارز و طلا که تبعات آن به دیگر موضوعات اقتصادی نیز رسیده برنامهریزی شده بود، قطعاً میتوانست درصد زیادی از اقدامات آمریکا در جنگ اقتصادی با ایران را خنثی کند.
نکتهای که روز گذشته حضرت آیتالله خامنهای به آن اشاره کردند و فرمودند؛ «این مشکل، مربوط به نحوهی مدیریت و سیاستگذاری اجرایی است. وقتی ارز و سکه را به صورت غلط توزیع میکنند، این توزیع دو طرف دارد، یکی که آن را میگیرد و یکی که آن را میدهد. ما همهاش داریم دنبال آن کسی که میگیرد میگردیم در حالی که تقصیر عمده متوجه کسی است که آن را داد؛ نمیگوییم خیانت، اما خطای بزرگی کرده است.»
هواداران دولت و اصلاحطلبان حامی روحانی فشار زیادی را تحمل میکنند به همین خاطر است که متوهم شده و از عوامل وهمآلود سخن میگویند، چنین ادعاهایی نمیتواند با پ
ذیرش مردم روبهرو شود، مردم متوجه شرایط موجود هستند و میدانند که چرا وضعیت اقتصادی کشور چنین شده است.
تضاد و تناقض در گفتار هواداران دولت و اصلاحطلبان اینجا روشن میشود که پیشنهاد کنارهگیری و استعفا به رئیسجمهور از سوی آنها داده شد و تندترین انتقادات به دولت نیز از سوی همین گروه صورت گرفت.
اکنون حامیان دولت درپی تبرئه خود از عملکرد دولتی هستند که حامی آن بودند، اما نمیتوانند خود را از این موضوع مبرا کنند، به گفته اصلاحطلبان، آنها درپیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و ۹۶ نقش داشتند و در دستاورد برجام نیز سهیم هستند! اینکه در افکار عمومی دیده میشود خواهان عذرخواهی و جبران اشتباهات هستند، مطالبه به حقی است. هم دولت و هم اصلاحطبان در ایجاد شرایط کنونی نقش داشتند، آیا مردم مستحق عذرخواهی نیستند؟
اما آقای روحانی در مجلس چه میخواهد بگوید که اطرافیان او همچون حسامالدین آشنا اصرار دارند بگویند که رئیسجمهور در مجلس با صراحت بیشتری سخن خواهد گفت؟! آیا هدف مبلغان سیاست تبلیغاتی سخن با صراحت، ایجاد ترس در میان نمایندگان مجلس است؟ چه راز مگویی وجود دارد که قرار است شخص رئیسجمهور درباره آن با صراحت بیشتری سخن بگوید؟
شفافیت در جمهوری اسلامی ایران آنقدر بالا است که اکنون هیچ رازی وجود ندارد که رئیسجمهور بخواهد درباره آن با صراحت سخن بگوید.
اما اگر قرار بر این است که آقای روحانی با صراحت زبان، سخن بگوید، نباید تنها با سخنان خود برخی مسائل را مطرح کند، هر سخنی نیازمند اسناد و مدارکی است تا اثبات شود، در غیر این صورت تنها یک ادعا باقی میماند و فضای کشور را نیز غبارآلود میکند و هیچ نتیجهای هم به دست نمیآید. ضمن اینکه دیگران هم این حق را خواهند داشت با صراحت سخن بگویند.
دولت در اجرای وعدهها و اهداف خود که براساس همان وعده به مردم برنامهریزی شده بود، ناکام مانده است. آیا دولت و شخص رئیسجمهور به خاطر محقق نشدن وعدههایی که به مردم داده به آنها یک عذرخواهی بدهکار نیست؟ چنین رفتاری کوچکترین واکنشی است که رئیسجمهور میتواند در مقابل مردم بزرگوار و صبور ایران از خود نشان دهد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی روز گذشته در دیدار اقشار مردم به موضوع توافق هستهای و مذاکراتی که با آمریکا شد اشاره کردند و فرمودند؛ «برجام نمونهی واضح همین مسئله بود. تازه بنده خیلی سختگیری میکردم. البته خطوط قرمزی هم که مشخص کردیم رعایت نشد.»
آیا اگر خطوط قرمزی که ایشان برای مذاکره با آمریکا ارائه دادند، رعایت شده بود، اکنون پس از امضای توافق و اجرای یکطرفه آن، شرایط اینگونه بود؟! آیا دولت نباید به خاطر اصرار بر مذاکره با آمریکا برای حل مشکلات اقتصادی! و رعایت نکردن خطوط قرمز نظام در جریان مذاکرات از مردم و رهبری عذرخواهی کند و به جبران آن اشتباه محاسباتی بپردازد؟
اگر قرار است رئیسجمهور صراحت داشته باشد، بهترین صراحت اعتراف به اشتباهاتی است که در تصمیمگیریهای دولت چه در ماجرای برجام و چه در مدیریت اقتصادی اتفاق افتاده است، از سیاستهایی که باعث شد تا شرایط به گونهای پیش برود تا اوضاع اقتصادی به مردم فشار وارد کند و عذرخواهی از اشتباه اندکی از آلام مردم را کم خواهد کرد.
شرایطی که اکنون در کشور حاکم است، برای ایران تازگی ندارد، کوران اتفاقات و حوادث بزرگتری را مردم ایران پشت سر گذاشتهاند، این نیز پایان خواهد یافت و خواهد گذشت، آنچه میماند، اعمال و رفتاری است که از دولتمردان و مسئولین سر زده و همین در حافظه تاریخی مردم جامعه یا در یک قاب خاطره خوش باقی میماند یا در ذهن آنها یک خاطره تلخ، بستگی به نوع رفتار، گفتار و کردار مسئولین دارد.
رئیسجمهور در مجلس نباید تلاش کند که خود و تیم دولت تدبیر و امید را تبرئه کند، اگر در جایی مقصر بوده است، با صراحت کامل بگوید که به خاطر آن قصور، تصمیم اشتباه گرفته شده و باعث چنین مشکلاتی گشته است، اگر بنا بر این باشد که دیگران مقصر شرایط کنونی جلوه داده شوند، نه مردم آن را میپذیرند و نه نمایندگان مردم در خانه ملت. همه اینها دلیل بر عذرخواهی کردن نیست؟