به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از فارس، نشست خبری فیلم سینمایی «آشفته‌گی» به کارگردانی فریدون جیرانی با حضور عوامل بعدازظهر امروز (یکشنبه ۲۱ بهمن) در پردیس ملت برگزار شد.
جیرانی در ابتدا عنوان کرد: «آشفته‌گی» در ادامه «خفه‌گی» است اما داستان بیشتری دارد و سعی کردم داستان جاندارتر باشد و به هرحال تجربه بیشتری از خفه‌گی بود. ساخت این نوع فیلم ها ریسک زیادی در ایران دارد و فیلمساز تلاش می‌کند فضایی را که دوست دارد، ایجاد کند؛ آن هم در فضای اجتماعی و سیاسی خاص ایران.
وی اظهار داشت: من همیشه سعی کردم تجربه کنم، شاید این سومین تجربه من در این عرصه باشد و هر تجربه نقاط قوت و ضعف دارد. من این تجربه را به دلیل فضای عاشقانه‌ای که همیشه دوست داشتم در فیلم‌هایم داشته باشم، انجام دادم. من هیچ‌وقت از فضایی که همیشه در فیلم‌هایم داشتم عبور نکردم.
کارگردان فیلم سینمایی «آشفته‌گی» با بیان اینکه بازیگران اصلی به خوبی این فضا را درآورده‌اند، گفت: پول و سرمایه این فیلم هم تمیز است.
جیرانی افزود: قدری شخصیت ارژنگ از سینمای رئالیستی می‌آید، آنچه من در «سالاد فصل» دیدم، او قدری بوی عادل مشرقی را می‌دهد. من این را با عشق مریض دوست داشتم و این عشق‌ها را تلاش کردم با هم هماهنگ کنم. اگر بیرون زده، باید تصحیح شود.
وی اظهار داشت: نمی‌خواستم کار شبیه نوار آمریکایی شود و بیشتر ما به سمت نوآرهای فرانسوی رفتیم تا بتوان آن را درآورد. بنابراین سردی را من دوست داشتم که اگر نبود در ذوق مخاطب می‌خورد.
* فیلمنامه را عکاسی کردیم
مسعود سلامی مدیر فیلمبرداری «آشفته‌گی» هم درباره قاب‌بندی فیلم و کجی کادر گفت: خفگی همانطور که اسمش به ما سیاه و سفید را می‌گفت، این کار هم قاب کج را به ما می‌گفت. ما ۹۹۳ عکس در این کار گرفتیم سعی کردیم فیلمنامه را عکاسی کنیم قصد بزرگنمایی نداشتم اما گاهی برای شخصیت ها ترجیح دادم ان را بسمت بازیگر کج کنم شاید جایی از دستم هم در رفته باشد.
بهرام رادان نیز عنوان کرد: بنظر من آقای جیرانی خیلی جوانند و خودشان بین کارگردان‌ها برند هستند، بدون اینکه نیاز به چهره داشته باشند، خودشان قابلیت دارند با بازیگران کار میتوانند راه آسانتری بروند اما اینکه انقدر شجاعت دارند ایده‌های نو برای پردازش قصه بدهند، جای ستایش و تحسین دارد.
وی در ادامه با اشاره به تجربه اولش با جیرانی گفت: ۲۰ سال بود این شانس را نداشتم، من به واقع لحظه لحظه فیلم را دوست دارم شاید هر کسی شجاعت این تجربه را نداشته باشد.
رادان با اشاره به مالیخولیا و دیوانگی بطن فیلم گفت: من سعی کردم همراه همه بازیگران و بدون زمان و مکان بودن فیلم آن را داشته باشم. از سوی دیگر در آن دیوانگی باید بار بدی که قرار است، نقش بردیا را هم بازی کند می‌بینیم. این جنون مقدارش بیشتر می‌شود و در جریان فیلم تمام بازیگران تلاش دارند مترونوم جیرانی را رعایت می‌کنند و ما در همه اکران ها سکوت عجیبی را شاهد بودیم.
مهناز افشار بازیگر دیگر کار گفت: امروز جلسه آخر است و به همه خداقوت میگویم. اگر خوبی بدی از ما دیدید حلال کنید. من همه جا گفتم آقای جیرانی کارگردان مورد علاقه من هستند. از زمانی که فیلم «قرمز» ساخته شد از همان زمان آرزو کردم با او همراه شوم و من دنیای او را ستایش می‌کنم.
وی در ادامه افزود: آقای جیرانی فیلم می‌بینند، مطالعه دارند و به روز هستند. ما همیشه سر سکانس ها تلاش کردیم بهترین باشیم و اگر خوب درنیامده ایراد و کم کاری من است. ولی نگاه، حرف اول را در این سینما می‌زند. یک پلک اضافه واقعا برای بازی کاراکترم درست نبود.
نسیم ادبی درباره نقش دوم بودنش در سینما و بازی در این نقش گفت: حرف‌ها را دوستانم درباره آقای جیرانی زدند. حس منم همین است، خیلی دیر با من برای چند سکانس تماس گرفتند اما من همین‌ها را دوست داشتم و برایم ارزشمند بود.
کامیاب امین عشایری طراح صحنه نیز عنوان کرد: در ادامه فیلم خفه‌گی این فضا با درخواست آقای جیرانی خلق شد. این مدل زیاد در سینمای ما نیست و سعی کردیم به سمت طراحی سینمای کلاسیک برویم و معماری در فضاسازی خیلی بکمک ما آمد. ما از خطوط عمودی و افقی زیادی در بافت طراحی استفاده کردیم و کج بودن کار به ما زیاد در این زمینه کمک کرد.
جیرانی درباره شباهت فیلمش با نمونه‌های خارجی گفت: طرح این کار از فیلمی بنام دوقلوها آمده است البته آنجا دوقلوها زن هستند ولی آقای حسن حسینی براساس آن قصه که پلات اصلی شبیهش است این طرح را دادند. قصه دوقلوها را دهه هشتاد نوشتم و قرار بود ماهم این دوقلوهارا قرار بود داشته باشیم اما بعد خفه‌گی تصمیم گرفتم با قهرمان مرد جلو بروم.
در ادامه مهران احمدی از ترکیه طی تماس تصویری در نشست عنوان کرد: تجربه با آقای جیرانی مارا با جغرافیای سینمایی آشنا می‌کند که خیلی ملموس نیست اما لذت‌بخش است. تجربه این فیلم همیشه در خاطر من خواهد ماند.
* استقبال از نقدهای فراستی
جیرانی درباره واکنش فراستی گفت: زمانی من هفت را اداره می‌کردم آقای فراستی فیلم «پریا»ی من را دید و تماس گرفت و گفت فیلم بدی است و قرار شد کار من را نقد کند و ما روبروی هم نشستیم و من نقد شدم. یک بار سر «من مادر هستم» آمد دادستانی انقلاب و او از من دفاع کرد، در فضای آن دوره خیلی به ما کرد. این دوره زمانه هرکس به ما کمک کند نباید فراموش کنیم و هرچقدر هم او امشب مرا نقد کند، پذیرا هستم.
جیرانی درباره فامیلی مشرقی گقت: شخصیت مشرقی در ساخته شدن کودکی من نقش دارد. من در یک شهرستان کوچک در تربت حیدریه درس می‌خواندم که فقط یک سینما داشت. مدیر مدرسه‌ام به من یاد داد کتاب بخوانم و فکر کنم و او برایم شخصیت غریبی بود. ادای دینی به او داشتم.
وی افزود: املای آشفته‌گی و خفه‌گی اشتباه نیست، بدیع است.
جیرانی در پاسخ به سوال فارس درباره بد شدن ناگهانی انسان خوب و توجه به سلیقه مخاطب در فیلمسازی گفت: قصه های جنایی ساده و پلیسی های سیاه وارد فضای اجتماعی هم می‌شوند اینها برخورد خیر و شر دارند. ما سادگی را مدنظر داشتیم و مرد خوب هم بد شد به سادگی. بهرحال آدمی که عاشق می‌شود، بد می‌شود. همچنین من هم به سلیقه مخاطب و اکران فیلم توجه دارم.
وی افزود: قبل از خفه‌گی هم قهرمانان من سرگشتگی روحی داشتند، از قرمز تا همین الان ناراحتی روحی دارند، اینها آدم های مریض در قصه های من هستند.
افشار هم با تأیید این امر گفت: بله با عاشق شدن بد می‌شوند.
جیرانی درباره ادای دین به خاچکیان گفت: من احتمال زیاد تصمیم دارم «دلهره» ساموئل خاچیکیان را بازسازی کنم و یک بار هم به سمتش رفتم تا درآمد آن را هم به خانوادش هدیه کنم. اما به زودی ممکن است این اتفاق بیافتد.
انتهای پیام/