به گزارش پایگاه خبری ربیع، واژه اوتیسم در سال‌های اخیر زیاد به گوش‌مان خورده اما خیلی‌ها هنوز هم با این بیماری غریبه‌اند و آگاهی کافی از آن ندارند. این بیماری بیش از هر چیز خودش را با مهارت‌های اجتماعی، رفتارها و حرکات تکراری و مشکل در ارتباطات گفتاری و تکلمی نشان می‌دهد. معمولا ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث بروز این بیماری می‌شوند. آمارها بیانگر این هستند که از هر ۸۰ تا ۱۰۰ کودک، یک نفر به اوتیسم مبتلا می‌شود بنابراین مشخص می‌شود این بیماری شیوع بالایی در دنیا به‌ویژه در ایران نسبت به سال‌های قبل دارد. بسیاری از آنها به نور، صدا یا چیزهای دیگر حساسیت زیادی نشان می‌دهند. شما به‌عنوان پدر و مادر بهتر است بین دو تا سه سالگی در کودک‌تان به دنبال این بیماری بگردید و حواس‌تان به علائم آن باشد. اوتیسم حتی در ۱۸ماهگی هم قابل‌تشخیص است.

نوزادان در بدو تولد و تا یکی، دو سال اول طبیعی هستند اما به مرور علائم بالینی بیماری در آنها ظاهر می‌شود که اگر در همان مراحل ابتدایی تشخیص داده شود، درمان موفق‌تر خواهد بود. اوتیسم دو دسته دارد، به‌طوری که در دسته اول، فرد مبتلا به اوتیسم علائم این بیماری را همراه دارد اما در دسته دوم، فرد در کنار علائمی که از این بیماری بروز می‌دهد، اختلالات ژنتیکی دیگری را هم به دنبال دارد که این مورد را با آزمایش ژنتیک می‌توان در دوران جنینی تشخیص داد. معمولا هم دخترها و هم پسرها به اوتیسم مبتلا می‌شوند اما پسرها چهاربرابر بیشتر در معرض خطر هستند. از شایع‌ترین علائمی که می‌توان به کمک آن اوتیسم را در کودکان تشخیص داد، این است که غالبا از برقراری ارتباط چشمی با اطرافیان و حتی اعضای نزدیک خانواده و دوستان هم خودداری می‌کنند، یه یک‌جا خیره می‌شوند و حرکتی را به‌طور تکراری انجام می‌دهند.