به گزارش ربیع، روزنامه کیمیای وطن امروز در ستون یادداشت سردبیر خود نوشت: دیروز میزبان دو بزرگوار بودیم که یک نفر از عزیزان روحانی بودند و نفر دوم از اساتید دانشگاه و سال‌ها مسئولیت‌های مختلفی داشتند و با مسائل مختلف کشوری اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و امنیتی و …آشنایی کامل داشتند. درباره موضوعات مختلف سخن و بحث پیش آمد. همان چیزی که امروز در کشور ما به برکت آگاهی‌بخشی انقلاب اسلامی‌ حتی در میهمانی‌های خانوادگی اتفاق می‌افتد و سفره بحث و تحلیل تقریبا در همه جا از خصوصی تا عمومی‌ باز است؛ این از برکات نظام اسلامی ‌است که هرکس در هر موردی اظهارنظر می‌کند و می‌گوید و می‌نویسد؛ از جمله مسائلی که مطرح شد حقوق‌های نجومی ‌بود که امروز مورد توجه همگان است و همه منتظرند تا نتیجه اقدامات مسئولان اعم از نظارتی، اجرایی و قضائی و… را ببینند و نیز نگرانند که در بحبوحه موضوعات و مشکلات این مسئله گم و به بوته فراموشی سپرده شود. به هر حال در موضوع ذکرشده حرف این بود که قانون دریافت حقوق در سقف ۱۰ برابر دست‌کم در سال ۹۳ مصوب شده و مراحل قانونی را طی کرده و ابلاغ شده و همه دستگاه‌های نظارتی، هم از قانون مطلع بودند و هم از دریافتی‌های این سال‌ها؛ حال چرا صبر کردند تا فضای مجازی ورود کند و بعد واکنش نشان دادند و احساس مسئولیت کردند بماند. در این مذاکره و نشست با توجه به نگاه و تأکیدهای مقام معظم رهبری که به دانشجویان و در سایر فرمایشات داشتند، ضروری به نظر می‌رسد که نهضت مطالبه‌گری برای پیگیری و پاسخگویی مسئولان امری ضروری است. باید مسئولان بدانند مردم شعارها را دنبال و در انتظار تحقق آن لحظه‌شماری می‌کنند و این مدیران و مسئولان هستند که در موقع هرگونه قولی متوجه باشند که این قول، شدنی است یا برای خوشحالی مردم است که اگر دومی ‌باشد، بدبینی به دنبال دارد؛ ولی اگر عملی باشد، امید را در ملت زنده می‌کند.مقام معظم رهبری خود بر مطالبه، ترغیب و تشویق می‌کنند و در واقع مطالبه‌شان از اقشار مختلف به‌ویژه جوانان و نخبگان و دانشجویان مطالبه‌گربودن است. چنانچه فرمودند: «من بارها گفته‌ام؛ از آن روزى باید ترسید که جوان ما، دانشجوى ما در دانشگاه انگیزه طرح مسئله طرح سؤال، طرح درخواست نداشته باشد. همه همت ما باید این باشد که این روحیه مطالبه، خواستن و مدعا داشتن در زمینه‌هاى گوناگون را در نسل جوان کشورمان – به‌خصوص جوان علمى – گسترش بدهیم. اگر این شد، ممکن است به همه آن مطالبات نتوان پاسخ داد – کما اینکه در کوتاه‌مدت همین‌جور هم هست؛ به همه مطالبات در کوتاه‌مدت یقینا نمی‌شود پاسخ داد؛ ظرفیت‌ها محدود است – لیکن یقینا آینده خوب و یک افق روشن با چنین مطالباتى جلوى چشم است. جوان باید مطالبه کند، باید احساس کند که این مطالبه سودمند است، ثمربخش است و تشویق بشود بر این مطالبه و باید احساس کند که او فقط مسئولیتش طرح سؤال و پرتاب کردن یک شعار نیست، که بگوید خوب، ما کار خودمان را کردیم؛ نه، پیگیرى کردن، مطالعه کردن، درباره مسئله اندیشیدن، آن را پخته کردن، راهکار اجرائى را براى آن جست‌وجو کردن، براى طرحش با مراکز دست‌اندرکار و مجرى تلاش کردن و فعالیت کردن و بالاخره خود وارد میدان کار شدن، این‌ها جزو وظایف و تکالیف جوان ماست که این را هم بایستى جوان ما درک کند… .» (بیانات در دیدار دانشجویان نخبه برترین‌های کنکور و فعالان تشکل‌های سیاسی فرهنگی دانشگاه‌ها ۱۷/۷/۸۶) منتهی باید راهکار مطالبه‌گری را هم دانست و هر چیزی را از طریق دستگاه و نهاد مسئول و مرتبط و با شیوه درست دنبال کرد؛ مثل اینکه مطالبه یک موضوع شهری را باید از مرجع اولیه خواست و در صورت عدم نتیجه به مسئول بالاتر مراجعه و مطالبه کرد و مطالب ملی را از طریق خودش؛ نیز مطالبه باید با قدرت و توان دستگاه و نهاد و کشور منطبق و سازگار باشد؛ وگرنه اگر خارج از اختیار و توان باشد، امکان برآورده شدنش نیست و اصولا این مطالبه به نتیجه نمی‌رسد. در پایان پیشنهاد می‌شود نهضت مطالبه‌گری فعال شود و مخصوصا مطالبات رهبری که مطالبات مردمی ‌است را دنبال کند تا پشتی نرم از زیر سر بعضی‌ها برداشته شود. پس پیش به سوی نهضت مطالبه‌گری.