ناکامی دشمنان مشترک ایران و عراق
« ناکامی دشمنان مشترک ایران و عراق » عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
به گزارش پایگاه خبری ربیع، بسمالله الرحمن الرحیم
موج سواری محور شرارت بر روی ناآرامیهای بصره، بسیار زودتر از آنچه انتظار میرفت به رسوائی طراحان، مجریان و حامیان آن منجر شده است. موج اصلی به نشانه اعتراض به کمبودها و مشکلات روزمره در بصره آغاز شد. این تظاهرات مسالمت آمیز با هدف انعکاس خواستههای اقشار مختلف مردم بصره شکل گرفت ولی بسیار زود، موج سواران توطئه گر که منتظر چنین فرصتی بودند، تلاش کردند مسیر اعتراضات را به سمت و سوی دلخواه خود منحرف کنند و با به آتش کشیدن برخی ادارات دولتی عراق و همچنین حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در بصره، رنگ و بوی دیگری به اعتراضات مردمی در بصره بدهند.
نقش تخریبی و تحریک آمیز آمریکا و آل سعود در پشت پرده موج سواری انحرافیون در بصره است که بسیار پررنگتر از همیشه آشکار گردید. میدانیم که بصره در منطقه شیعه نشین عراق واقع شده است، لکن اصرار و تاکید سعودیها برای افتتاح و دایر کردن کنسولگری در بصره از ابتدا جای تعجب داشت و قابل درک و پیشبینی بود که سعودیها برای بصره چه خوابهائی دیدهاند. حضور آمریکاییها در بصره هم جای تامل داشت که آنها از بصره چه میخواستند و مشخص بود که پشت پرده حضور آنها در بصره توطئههائی قرار دارد.
پاسخ گوئی به این سوالات احتیاج به هوش و اطلاعات چندانی ندارد چرا که نقش پشت پرده ناآرامیهای بصره را آنها بازی میکردند که در سیر پرشتاب تحولات منطقه در جبهه ناکام و شکست خورده قرار دارند. حضور پررنگ داعش و بعثیها هم در این میان بسیار محسوس و ملموس بود و آنها نقش پیاده نظام آمریکا و آل سعود را در ناآرامیهای اخیر بصره برعهده داشتند. طبعاً در این میان سوالهای عمدهای وجود دارد که به سوءمدیریت نیروهای انتظامی و امنیتی بصره بر میگردد. جای سوال و بازخواست دارد که چرا آنها در این زمینه نتوانستند یا نخواستند مسئولیتهای تعطیلناپذیر خود را در حفظ و تقویت امنیت بصره ایفا کنند.
نقش قطعی بیگانگان و ریخت و پاشهای دربار سعودی در بصره به وضوح قابل رصد کردن است و رد پای آنها در بحران اخیر بصره را میتوان با اطمینان ثبت و ضبط کرد. ناآرامیهای بصره به تعبیری انتقام شکست سنگین آمریکا و سعودیها در عراق و سوریه و بلکه حتی در کل منطقه بود این دمل چرکینی بود که در بصره سرباز کرد و خشم و کینه آمریکا و سعودیها را به نمایش گذاشت.
اگر دولت، نیروهای انتظامی و امنیتی و همچنین مردم عراق با هوشیاری به این پدیده بنگرند و برای عقیم ساختن شیطنتهای دشمن، به استقبال حوادث نروند و دشمن را به حال خود بگذارند، ناآرامیهای بصره چه بسا فردا در بغداد و سایر نقاط عراق نیز عیناً و یا حتی با شدت و دامنهای بیشتر تکرار شود. دولت، مجلس و نیروهای انتظامی و امنیتی این کشور واکنشهای مثبتی نسبت به این پدیده شوم داشتهاند و با برخورد جدی در این زمینه سعی دارند از تکرار آن در بصره یا هر جای دیگر جلوگیری کنند ولی انتخاب بصره و موج سواری آگاهانه توطئه گران در فرآیند ناآرامیهای اخیر بصره، قطعاً تصادفی نبوده بلکه وجود یک اراده سیاسی و هماهنگی تام و تمام عناصر فرصت طلب در این آشوبهای سیاسی – اجتماعی به خوبی قابل ردیابی و رصد کردن است. ناگفته پیداست که شیطنت حمله به کنسولگری ایران در اوج این شورشها هم کاملاً برنامه ریزی شده به اجرا درآمده است. روشن است که وقتی آمریکا و برخی رژیمهای فاسد منطقه نسبت به نفوذ کلام ایران در منطقه حسادت میورزند و از تحرکات مثبت و مهارکننده ایران در جهت مقابله با تروریستها عصبانی شدهاند و مراتب خشم و اعتراض خود را نیز پنهان نمیکنند، چگونه میتوان انتظار داشت که آنها در میدان عمل اگر فرصتی برای شرارت و کینه ورزی به دست آوردند، ساکت بمانند و زهر خود را خالی نکنند.
این دشمنی آشکاری بود که هدف آن برهم زدن روابط مودت آمیز ایران و عراق است و ایجاد دشمنی بین مردم ایران و عراق را به عنوان هدف اصلی دشمنان ثبات و آرامش منطقه برگزیده است. دشمن آرزو داشت با جنگ هشت ساله عراق علیه ایران، مردم دو سوی مرز برای همیشه و تا پایان تاریخ، با یکدیگر نزاع و دشمنی داشته باشند و به همین دلیل از دیدن روابط مودت آمیز طرفین احساس ناخشنودی و دشمنی محور شرارت غربی – عبری – عربی کاملاً آشکار است. ملتها و دولتها در دو سوی مرز مشترک ایران و عراق باید با هوشیاری و سعه صدر بیشتری در جهت خنثی کردن توطئههای دشمن عمل کنند و مطمئن باشند که حامیان دیروز صدام و داعش، قطعاً مایل نیستند شاهد بهبود و ارتقاء روابط ایران و عراق باشند. کینه انباشتهای که در بصره به نمایش درآمد، گوشهای از خشم و سرخوردگی حامیان تروریسم است. درک این مهم باعث هشیاری ملتها و دولتهای منطقه را زمینه سازی میکند.