وقتی ۵۱۴ سال پیش، شیخ بهایی داشت با دقت هرچه‌ تمام‌‌تر برای تقسیم آب زاینده‌رود طومار می‌‌نوشت، شاید هیچ‌گاه فکرش را نمی‌کرد که روزی این حق‌آبه، عامل دعواهای سیاسی و اختلافات برخی مسئولان سیاسی و اجتماعی استان‌های همسایه شود. حالا اهالی اصفهان تنها کسانی نیستند که خود را در این قضیه محق می‌دانند، بلکه اهالی چهارمحال و بختیاری هم به علت آنکه زاینده‌رود از آنجا سرچشمه می‌گیرد، خود را مستحق استفاده مناسب از آن می‌دانند. جالب است که در این کشاکش، سخنان استانداران ۲ استان آنقدر برای مسئولان ارشد اجرایی گران بوده که در مصوبه‌ای رسمی، شورای عالی آب، نحوه سخن گفتن این استانداران درخصوص موضوع مهم آب زاینده‌رود را مورد انتقاد قرار داده‌اند. بر اساس مصوبات بیست  و چهارمین جلسه شورای عالی آب که در دفتر معاون اول رییس جمهور برگزار شده، تاکید شده است که «استانداران ۲ استان فوق، نباید مسایل را به مردم بکشانند و از زبان آن‌ها مسایل را بیان کنند. تحریک مردم و تهدید به اعتراضات مردمی‌ از هیچ‌کس پذیرفته نیست؛ مخصوصا از استاندارانی که مسئول امنیت هستند و نباید با این حرف‌ها، مسئولان را مرعوب کرد.» در این مصوبه همچنین تاکید شده است که «استانداران باید واقعیت‌ها و کمبود منابع آب را به مردم منتقل کنند تا مردم بدانند که امکان تامین آب بیشتر وجود نخواهد داشت و به هر حال این یک مسئله ملی است و باید با تدبیر حل و فصل شود.» در این جلسه همچنین با تصویب این موضوع که «فصل ‌الخطاب تصمیم‌گیری‌ها با همه ملاحظات مرتبط، وزیر نیروست»، افزوده شده است که وزیر نیرو باید قاطعانه و به صورت جدی، موارد را به استانداران مرتبط منعکس و استانداران نیز باید آن را عملیاتی کنند.