به گزارش پایگاه خبری ربیع، امین فرطوسی، عضو هیات مدیره اتاق مشترک ایران و کویت در پاسخ به این سوال خبرنگار ایلنا که چرا با وجود واردات ۵۲ میلیارد دلاری کویت در سال سهم ایران از بازار این همسایه جنوبی تنها صادرات ۳۰۰میلیون دلاری است، گفت: ارزش مبادلات تجاری ایران و کویت خیلی بیشتر از این رقمهاست اما چون بخش چشمگیری از مبادلات دو کشور از مسیرهای غیررسمی و به وسیله لنجها انجام میشود، در آمارهای گمرکات محاسبه نمیشود؛ این مدل تجارت از دیرباز تاکنون میان مردم دو کشور و به صورت روزانه برقرار است و به تجارت تهلنجی معروف است تا جایی که حتی صیادان ایرانی آبزیان صیدشده را از همان محل صید در دریا به کویت میبرند و معامله میکنند.
وی افزود: گمرک کویت به هنگام ورود کالا حساسیت زیادی دارد بر این موارد که بار وارداتی حاوی مواد ممنوعه نباشد، کالا فاسد و یا تاریخ مصرف آن منقضی نشده باشد و همچنین گمرک کویت تنها به لنجهایی اجازه ورود میدهد که از فایبرگلاس ساخته شده باشد و مانع ورود لنجهای فرسوده میشود اما در ثبت وزن و ارزش کالاهای وارداتی حساسیتی ندارد.
فرطوسی در ادامه گفتوگو از عزم بازرگانان ایرانی بر تجارت زمینی با کویت خبر داد و اظهار کرد: با وجودی که از مرز خرمشهر تا کویت تنها حدود ۷۰ کیلومتر راه است و پیمایش آن حدود یک ساعت زمان میبرد اما هنوز امکان تبادل زمینی کالا بین دو کشور وجود ندارد در حالی که حمل زمینی سرعت و هزینه انتقال بار را به میزان قابلتوجهی کاهش میدهد، در حال حاضر در تجارت با کویت حمل دریایی در اولویت است که هزینه آن نسبت به حمل زمینی بالاتر است.
وی یادآور شد: علاوه بر حمل دریایی، حمل هوایی مسافری و باری هم بین ایران و کویت برقرار است، در هفته دو پرواز از اهواز به کویت میرود که این پروازها هم میتواند حامل حدود شش تن بار باشد.
عضو هیات مدیره اتاق مشترک ایران و کویت تصریح کرد: کنسولگری ایران در شهر بصره چندین بار با مسئولان عراقی درباره فراهم آمدن امکان عبور ماشینهای حامل بارهای تجاری ایرانی از خاک عراق و رسیدن به کویت مذاکره کرده اما تاکنون موفقیتی در جلب رضایت عراقیها حاصل نشده است، زیرا عراق و کویت با یکدیگر روابط حسنهای ندارند و همچنین در مقامات عراقی انگیزه لازم برای صدور این مجوز وجود ندارد و ایجاد این مسیر تجاری چانهزنی بیشتر کنسولگری ایران را میطلبد.
فرطوسی گفت: در صورتی که حمل تجاری زمینی از ایران به کویت ممکن شود این کشور میتواند محل صادرات دوباره کالاهای ایرانی باشد.
وی اضافه کرد: روابط سیاسی ایران و کویت نیز چندان حسنه نیست و این موضوع بر روابط اقتصادی هم سایه انداخته است، ایران یکی از معدود کشورهایی است که کویت به مردم آن ویزا نمیدهد؛ علاوه بر ایرانیها، افغانستانیها، سوریها، لبنانیها و عراقیها هم سالهاست که نمیتوانند از کویت ویزا بگیرند، در نتیجه بازرگانان ایرانی امکان ارائه محصولات کشور را در این بازار این کشور ندارند و حتی نمیتوانند در رویدادهای تجاری کویت شرکت کنند و در صورت انجام معامله نمیتوانند پول خود را به کشور برگردانند و همه اینها ریسک تجارت را بالا میبرد.