به گزارش پایگاه خبری ربیع، امام حسین علیه السلام و عاشورا الگوی مقاومت و استقامت است. این یکی از درسهای مهم و ارزشمند قیام سیدالشهدا و عاشورای حسینی است. مقاومت و استقامت را می‌توان پایداری در راه هدف و دین در نظر گرفت؛ به این معنا که در راه هدف متعالی که احیاء دین و دینداری است، پایداری داشته باشیم و مقاومت کنیم و موانع، ما را از پای درنیاورد و در صدد از بین بردن موانع باشیم که این معنا پیوند عجیبی با صبر دارد. چنانچه از رسول گرامی اسلام در صفحه ۳۹ از جلد ۸۲ بحار الانوار نقل شده است که «الصبر خیر مرکب ما رزق الله عبدا خیرا له و اوسع من الصبر» صبر بهترین مرکب برای فرد معرفی می شود و خداوند رزق و روزی بالاتر از صبر به کسی نداده است. تردیدی نیست که همه کمالات امام حسین (ع) ریشه در صبر و استقامت و مقاومت ایشان دارد. مقاومت امام حسین (ع) و اصحاب و اهل بیت (ع) پیامبر در روز عاشورا و نمونه‌های این استقامت در صحرای کربلا فراوان است. حمید بن مسلم در توصیف این صبوری و مقاومت می گوید “ندیده ام کسی را که در ظاهر شکست خورده باشد ولی در عین حال که تمام اصحاب و یاران خود را از دست داده باز شجاعترین است و به لشگر دشمن حمله ور بوده و از پای ننشسته است. وقتی او را تهدید به مرگ می‌کنند امام حسین (ع) این شعر را می خواند ” به سوی مبارزه می روم و مرگ ایراد نیست زیرا تا زمانی که نیت حق باشد و در راه هدف متعالی می جنگد مرگ برای جوانمرد عیب نیست”.
اصولی که در سیره ائمه و امام حسین (ع) در این مسیر قابل بیان است مبانی نظری استقامت و اصول حاکم بر آن است که آنجمله است: ایستادگی در مقابل ظلم (اصل قرآنی لاتَظلمون و لاتُظلمون؛ مومن کسی است که نه به دیگران ظلم می کند و نه ظلمی را که دیگران در حق او داشته باشند را می‌پذیرد.) نیز مقابله و ایستادگی در مقابل ظالم و عدم مشروعیت حاکمیت ظالمان و مستکبران: «لن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلا» خدا هیچ مجوزی برای اینکه غیر مسلمان و کافر بر مسلمانان سیطره داشته باشد را نداده است لذا وقتی که امام حسین (ع) می بیند یزید می‌خواهد در رأس حکومت قرار بگیرد و او از هر گونه فساد ابایی ندارد طبیعی است که این حکومت از نگاه وی مشروعیت ندارد؛ بنابراین با صدای رسا اعلام می‌کند «إنّا لله و إنّا إلیه راجعون وعلی الإسلام السلام إذا بلیت الأُمّه براعٍ مثْل یزیدٍ» باید فاتحه اسلام را خواند زیرا همچون یزیدی در رأس حکومت قرار گرفته است. نکته و اصل دیگر عدالتخواهی و حق خواهی است. این یکی از اصولی است که ائمه و امام حسین (ع) را در چنین مسیری قرار می‌دهد و منجر به قیام او می شود. امام حسین (ع) در این راستا فریاد می زنند:“نمی‌بینید که حق در جامعه مورد عمل واقع نمی شود”؟! اصل مهم سازش ناپذیری درسی است که باید مورد توجه قرار داد. سازش ناپذیری به شکل‌های مختلف در سیره ائمه دیده می شود. وقتی امیرالمومنین علی (ع) بر سر کار می‌آید درصدد اصلاحات مواضع مختلف اعتقادی، اقتصادی و اجتماعی بر می‌آید. شیوه نظامی با شمشیر توسط امام حسین (ع) انجام می‌شود، شیوه نرمش قهرمانانه امام حسن (ع) را داریم؛ انقلاب فرهنگی در دوره‌های بعد از سوی امام باقر (ع) و امام صادق (ع) دیده می‌شود و همه آنها به این باز می‌گردد که چگونه باید در برابر حاکمان و ظالمان جامعه که قدرت را در دست دارند به مبارزه بایستیم.
آری، پایداری در مسیر حق درسی است که در سیره ائمه (ع) وجود داشته و می بینیم که دلهای مومنین امروز چگونه در این مسیر قدم بر می دارند. درس دیگر افشاگری است. افشاگری‌هایی که بعدها از سوی سفرای کربلا انجام می شود ماهیت حکومت را آشکار می کند.
ترویج مکتب جهاد و شهادت از دیگر شیوه‌هایی است که ائمه و امام حسین (ع) اتخاذ کردند و در روز و شب عاشورا خطاب به اصحاب خود فرمودند که مرگ برای آنها پلی به سوی سعادت و جاودانگی است و آنها را به رستگاری می‌رساند و اصحاب خود را دعوت به صبر کردند. امام سجاد (ع) قطره خون شهید را محبوبترین چیز نزد خدا می داند و امام باقر (ع) نیز همه ارزش‌ها را تا پایان عمر جهان در سایه جهاد و شهادت طلبی می‌داند که امروزه شاهد آن هستیم که چگونه در جبهه مقاومت با الهام گرفتن از حضرت سید الشهدا، آمریکا و اسرائیل را در اهداف خود ناکام گذاشته اند. همچنین به قطع ارتباط با استکبار و دل نبستن به آن منجر می شود و ما نیز باید از همین موضوع درس و سرمشق بگیریم. اگر بخواهیم در مسیر اهل بیت (ع) حرکت کنیم نباید به نظام استکباری که خوی آنها ستم بر مظلومان است دل ببندیم و فقط با استقامت در این مسیر می توانیم به اهداف خود نائل شویم.
ما در ۸ سال اول انقلاب و در طی جنگ تحمیلی، همچنین در انواع مختلف توطئه ها از جمله تحریم اقتصادی، فرهنگ مقاومت را به بهترین شکل در جامعه اسلامی شاهد بودیم. این فرهنگ مقاومت در جامعه نهایتا به شهادت ختم شد و مردم به خوبی استقبال می کردند ولی در زندگی امروز این موارد کم رنگ شده است. امروز هم در جبهه مقاومت کسانی که برای دفاع از حرم رفتند و همچنان آماده رزم با دشمنان هستند نشان می دهند که همچنان فرهنگ مقاومت و فرهنگ علوی و حسینی جاری است ولی طبیعی است که دشمن برای کمرنگ کردن دو بال شهادت طلبی و انتظار، شیعیان را به دنیا و حب دنیا می کشد و وقتی مظاهر، تجملات، زیبایی ها و لذت های دنیا به کام آنها می رسد به طور طبیعی معنویت رخت بر می بندد و کمرنگ‌تر می شود لذا باید توجه داشت جامعه به این موارد مبتلا نشود. باید از حب دنیا گریخت چرا که حب الدنیا راس کل خطیئه!