شورای راهبردی پایگاه میراث فرهنگی روستای تاریخی ابیانه با حضور جمعی از مدیران و صاحب‌نظران حوزه پایگاه میراث فرهنگی ابیانه تشکیل شد تا در نخستین نشست خود راهبردها و سیاست‌های کلان اداره پایگاه میراث فرهنگی ابیانه را مشخص کند.

این شورا همچنین بر کیفیت پیشبرد سیاست‌ها نظارت دارد. شورای راهبردی پایگاه میراث فرهنگی ابیانه متشکل از کارشناسان و اندیشمندانی است که به همفکری درخصوص پایگاه تاریخی ابیانه می‌پردازند. حضور مهندس سیدمحمد بهشتی، رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی در این شورا فرصت مغتنمی برای ابیانه و پایگاه میراث فرهنگی این روستای تاریخی کشور است.

بهشتی با تجربه سال‌ها مدیریت سازمان میراث فرهنگی و بسیاری از نهادهای ملی سیاستگذار فرهنگ در کشور، درک عمیقی از مباحث نظری و مسائل اجرایی قابل طرح و پیشبرد یک سایت تاریخی دارد. ویژگی‌های فردی او در حل مسائل نیز عاملی است که به‌عنوان یک فرصت مغتنم می‌تواند در بهبود وضعیت ابیانه کمک کند. دکتر الله‌یاری، مدیرکل میراث فرهنگی استان اصفهان نیز عضو دیگر شورای راهبردی پایگاه میراث فرهنگی ابیانه است که علاوه بر موقعیت اجرایی خود می‌تواند با داشتن تبحر پژوهشی در حوزه تاریخ، بخش عظیمی از مسائل مربوط به دیدگاه‌های نظری احیای ابیانه را برعهده بگیرد. شورای راهبردی ابیانه اما از حضور ۲ استاد دانشگاه دیگر نیز بهره برده است. دکتر علی زمانی‌فرد، متخصص حفاظت سازه‌های گلین و فارغ‌التحصیل مؤسسه کراتر دانشگاه گرانوبل فرانسه و مهندس سیدحسن میری، معاون آموزشی دانشکده معماری دانشگاه شهید بهشتی و استاد معماری روستایی. ۲ تن از مدیران سازمان میراث‌فرهنگی نیز در شورای راهبردی روستای تاریخی ابیانه حضور دارند؛ مهندس حسین یزدانمهر، مدیر میراث فرهنگی شهرستان نطنز که سال‌ها از نزدیک پیگیر مسائل روستای ابیانه بوده و مهندس عظیمه ریاحی که ۷ سال مدیریت پایگاه میراث فرهنگی ابیانه را برعهده ‌داشت.

شورای راهبردی ابیانه از مهندس عباس شاکری‌زاد، نماینده مهندسین مشاور و دکتر علیرضایی متخصص بومی، تدوین‌کننده طرح حفاظت از ابیانه که تجربه خوبی در پژوهش معماری روستایی و تاریخ معماری ابیانه دارد برای حضور در این شورا دعوت کرد.

اکنون جمعی از بزرگان و نخبگان میراث فرهنگی کشور در همفکری و تصمیم‌گیری پیرامون راهبردهای هدایت میراث فرهنگی در روستای تاریخی ابیانه دور هم جمع شده‌اند تا فرصتی گرانقدر برای این روستای تاریخی کشور که در فهرست آثار ملی ایران نیز ثبت شده است و زمزمه‌های ثبت جهانی آن نیز جریان دارد فراهم شود.