به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از ایسنا، نوذر شفیعی با اشاره به بیانات اخیر رهبری در مورد این‌که “مذاکره کردن با این دولت آمریکا سمّ مضاعف است”، گفت: صحبت‌های رهبری یک صحبت فعالانه بود، البته فعالانه در برابر سخنرانی‌ها یا اظهارنظرهای انفعالی مدنظر است. تقریباً ما به یک بن‌بستی در موضع‌گیری‌های اعلامی رسیده بودیم، این بن بست حکایت از نوعی انتظار برای تشدید فشارها یا نهایتاً جنگ داشت این هم در کلام سیاستمداران ما و هم در کلام آمریکایی‌ها قابل مشاهده بود.

وی افزود: آنچه احساس می‌شد پشت پرده بود و همه کنجکاو بودند تا ببینند در حال حاضر و آینده چه خواهد شد. لذا در تحلیل موضع‌گیری رهبری باید گفت آمریکایی‌ها به یک دلیل فعلاً طالب جنگ نیستند، این است که هر گونه جنگی بدون تردید، ورود ترامپ به کاخ سفید را با مانع جدی مواجه می‌سازد، در نتیجه یک سیاستمدار محتاط مثل ترامپ در شرایط فعلی چنین ریسکی را نمی‌کند.

این کارشناس مسائل سیاسی همچنین اظهار کرد: دلیل دیگری که می‌تواند موجب امتناع از جنگ شود، ابهام‌آمیز بودن آینده جنگ‌ها است، معمولاً در طول تاریخ این بوده که می‌شود جنگ را شروع کرد، ادامه داد و یا غلبه کرد و همچنین در اغلب جنگ‌ها مشاهده شده که شروع، آسان بوده اما مدیریت و غلبه دشوار بوده است.

این نماینده سابق مجلس بیان کرد: نهادهایی که بدنه تصمیم گیری آمریکا را تشکیل می‌دهند، می‌خواهند ترامپ را به این نقطه جلب کنند که آمریکا در ونزوئلا گرفتار است، در کره شمالی تا نیمه راه آمده و در افغانستان، عراق و سوریه دچار بن بست جدی شده، لذا مطلقاً جنگ به صلاح نیست.

شفیعی تاکید کرد: این‌که رهبری بیان کردند مذاکره با این دولت آمریکا سمّ مضاعف است، دلیلش این است که دولت فعلی آمریکا یک دولت مغرور، تمامیت‌خواه و انحصار طلب است و این دولت تصور می‌کند فشارهای اقتصادی به ایران تأثیر گذاشته و یا با تشدید فشارها می‌تواند ایران را به عقب‌نشینی وادار کند و از طریق مذاکره هر چه انتظار دارد به دست آورد، لذا هر گونه مذاکره‌ای بر خلاف شرایط اولیه به تمامیت‌خواهی و فشار بیش‌تر منجر می‌شود.

وی ادامه داد: مذاکره با دولت آمریکا سمّ است؛ یعنی این جمله بی اعتمادی را بیان می‌کند، زمانی می‌گفتیم آمریکا غیرقابل اعتماد است، مذاکره کردیم این بی‌اعتمادی اثبات شد، اکنون تجربه این بی اعتمادی را داریم، اگر بخواهیم دوباره مذاکره کنیم، نوعی شکست‌های مکرر خواهد بود، لذا به نظر می‌آید صحبت‌های رهبری انرژی جدیدی به سیاست خارجی می‌دهد، انرژی جدیدی به بازار، اقتصاد و ملت می‌دهد تا این ابهاماتی که بدون تعارف در جامعه، منطقه و بین‌الملل وجود دارد پایان یابد.