سلبریتی های ناهنجار
به گزارش پایگاه خبری ربیع، دامون رشیدزاده/رسیدن به شهرت در دنیا واقعی کار سخت و طاقت فرسااست. ورزشکاران، هنرمندان، کارآفرین و تمامی آدمهای موفق و مشهور برای به دست آوردن آنچه که اکنون دارند راه درازی و سختی را پیمودهاند. هر چند در دنیای واقعی هم استثناهایی وجود دارد اما واقعیت این است که این […]
به گزارش پایگاه خبری ربیع، دامون رشیدزاده/رسیدن به شهرت در دنیا واقعی کار سخت و طاقت فرسااست. ورزشکاران، هنرمندان، کارآفرین و تمامی آدمهای موفق و مشهور برای به دست آوردن آنچه که اکنون دارند راه درازی و سختی را پیمودهاند. هر چند در دنیای واقعی هم استثناهایی وجود دارد اما واقعیت این است که این آدمها یک شبه به موفقیت نرسیدهاند. اگر آدمهایی مانند علی دایی، علی کریمی یا خداداد عزیزی به اصطلاح معروف سلبریتی هستند و تمام ایران آنها را میشناسند و در حرفه و کار خود موفق هستند به این دلیل است که سالها رنج تمرین در زمینهای خاکی و شرایط سخت زندگی را به جان خریدهاند و برای تک تک موفقیتهای امروزشان عرق ریختهاند.
سلبریتی های مجازی
اما داستان معروف شدن یا به اصطلاح سلبریتی شدن در دنیای مجازی حکایت دیگری است. در سلبریتی های مجازی نه خبری از تلاش و عرق ریختن است و نه رنج چندین ساله. سرشناسهای دنیای مجازی گاه به فکاهیترین شکل ممکن تبدیل به چهرههایی پرهوادار میشوند. یکی شکلک در میآورد، آن یکی دندانهای لمینت شدهاش را به نمایش میگذارد و یکی فحاشی میکند و عجیب آنکه همه این آدمها با تمام این رفتارهای ناهنجار و عجیب و غریبشان ناگهان تبدیل به سلبریتی میشوند.
البته همانند دنیای واقعی این ماجرا روی دیگری هم دارد، در دنیای مجازی هم هستند آدمهای خلاق و موفقی که برای سلبریتی شدن حسابی تلاش کردهاند. اما تعداد این آدمها در مقابل گروه ناهنجار آنقدر کم است که باید این گروه را در دسته استثناها قرار دهیم.
فضای مجازی
اینکه چه عاملی باعث میشود جامعه ما به سوی این افراد گرایش پیدا کند دلایل مختلفی دارد. در واقع پدیدههای نوظهور خیلی زود به جامعه ما وارد میشوند اما خیلی دیر استفاده صحیح از آن همه گیر میشود. یکی از دلایل مهم این اتفاق هم جامعه جوان ایران است که متاسفانه از سر بیکاری و فقر تفریحی ارزانتر از دنیای مجازی در اختیار ندارد. در بسیاری از کشورهای اروپایی جمعیت جوان حداقل جامعه را تشکیل میدهد و به این دلیل که معمولاً میان سالان و سالمندان چندان علاقهای به این دنیای مجازی ندارند فعالیت در فضای مجازی همانند کشور ما جنبه سرگرمی ندارد. در کنار این تفریحات متنوع آنقدر برای جوانان زیاد است که دیگر کمتر رغبتی برای ورود به دنیا مجازی وجود دارد.
نکته مهم دیگر هم بحث قانون و آموزش است که باعث تفاوت چشمگیر میان رفتار جوانان ما در دنیای مجازی با رفتار دیگر کشورها میشود. در اکثر کشورهای پیشرفته رفتار در دنیای مجازی از همان سنین کودکی در کنار رفتار در جامعه واقعی آموزش داده میشود. قوانین رفتار در دنیای مجازی هم به مانند دنیای واقعی سالهاست که در این کشورها نهادینه شده و هر تخلفی با مجازاتهای متناسب روبرو خواهد شد. اما در کشور ما با وجود برخی قوانین همچنان به دلیل نبود آموزش و سختگیری در برخورد با متخلفان شاهد انواع و اقسام ناهنجاری در فضای مجازی هستیم. به عنوان مثال هیچگاه شاهد این نبودهایم که با توهین کنندگان به افراد مختلف به خصوص خارجیها برخوردی حتی کوچک صورت گیرد. در نمونه اخیر این اتفاقها هم شاهد این بودیم که پس از قرعه کشی جام جهانی برخی هموطنان با هجوم به صفحه مجازی بازیکنان اسپانیا و پرتغال انواع و اقسام الفاظ رکیک را نثار آنها کردند و متاسفانه هیچ برخوردی هم با این افراد صورت نگرفت.
در واقع همین افراد هم زمینه را برای ظهور سلبریتی های ناهنجار دنیای مجازی در کشور فراهم میکنند و با پر و بال دادن به این افراد با دست خود ناهنجاری را در جامعه گسترش میدهند. آنچه که در این باره گفته شد تنها نمونه کوچکی از واقعیت تلخی است که شما خود بهتر با آن آشنا هستید.
راهکار
اگر بخواهیم راهکاری برای این معضل ارائه کنیم هم باید گفت نسخه این اتفاق همان نسخه قدیمی و فراموش شده است، فرهنگسازی و قوانین شفاف تنها راه حلی است که میتواند درمان این درد ناگوار باشداما چه زمانی اتفاق خواهد افتاد را خدا عالم است.