سرگردانی لایحه کودکآزاری در عروسی خردسالان!
« سرگردانی لایحه کودکآزاری در عروسی خردسالان! » عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم آذر فخری است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
به گزارش پایگاه خبری ربیع، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفته است ۸۰ درصد کودک آزاریها توسط والدین انجام میشود. این سخن در نگاه اول، باورکردنی نیست. چگونه والدینی میتوانند در امنترین مکان زندگی یک کودک بهعنوان امینترین افراد زندگی او، او را مورد آزار و اذیت قرار دهند و آب از آب تکان نخورد؟ چرا که والدین در نهاد سنت و عرف جامعهی ما، صاحبان مطلقِ جان و جسم و ارادهی فرزندان خود هستند و معمولا در مواردی که مربوط به مسائل خانوادگی باشد، نه تنها نزدیکان، بلکه حتی قانون نیز از دخالت خودداری میکند.
اما اخبار کودکآزاری، با شکلهای مختلف، هر روز ابعاد فاجعهآمیزتری بهخود میگیرد؛ از آزار جسمی و جنسی گرفته تا وادارکردن کودکان به کار در شرایط و موقعیتهای نامناسب و نا امن، تا مجیورکردن آنان به ازدواج بسیار زودرس، و اخیرا فروختن آنان!
آمار آزار و اذیتهای خانگی و غیرخانگی کودکان رو به افزایش است و البته این افزایش ارتباط مستقیم دارد با بحرانهای اقتصادی و اجتماعی که دامنگیر جامعه شده است. با این وجود لایحهی مبارزه با کودکآزاری هنوز در مجلس سرگردان است و نتوانسته است به یک اولویت برای رسیدگی و بررسی، بدل شود، زیرا برخی معقدند، کودک آزاری در جامعهی ما فوریت ندارد و چندان شایع هم نیست!
این برخورد عجیب با لایحه و مسئلهی مهم و دردآور کودکآزاری نشان میدهد که هنوز برخی از نمایندگان ما در مجلس، دیدگاه و حتی اطلاعات اجتماعی پایینی نسبت به موضوع کودکآزاری دارند و آنرا موردی درجهی دوم میدانند. در حالیکه آمار بهزیستی در رابطه با آزارهای مختلفی که بر کودکان وارد میشود، و اخباری که در این زمینه میشنویم، بهشدت قابل تامل است.
در این میان یکی از پرحاشیهترین کودکآزاریهای شایع اخیر در برخی استانها،ازدواج کودکان خردسان ( و فرقی هم نمیکند، پسر یا دختر) است. متاسفانه در چندسال اخیر، شاهد آن هستیم که سن ازدواج در برخی استانها، به کودکی رسیده و در دختران به ده سال و در پسران به پانزده سال، کاهش یافته است. آنهم در حالیکه همین کودکان، از نظر قانونی، تا به سن هجده سالگی نرسیده باشند، صغیر محسوب شده و نیاز به قیم دارند؛ اما معلوم نیست که براساس چه ساز و کارهایی، ازدواج این کودکان، بیهیچ مشکلی ثبت رسمی میشود و میتوان از آنها، آمار دقیق ارائه داد. درست است که ازدواج، اتفاق خجستهای در زندگی هر فردی است، اما بهشرطی که این فرد به رشد و بلوغ جسمی و عاطفی در این زمینه رسیده باشد تا بتواند خود، مهمترین تصمیم زندگیاش را بگیرد یا حداقل بداند و بفهمد که دارد برایش چه اتفاقی میافتد!
لایحهی کودکآزاری، در صورت تصویب، میتواند موجبات جلوگیری از چنین آزارها و تجاوزهایی را نسبت به کودکان فراهم آورد. در لایحهی حمایت از کودکان و نوجوانان، برای والدین متخلف مجازاتهایی پیشبینی شده است. والدین نیز مانند سایر افراد اگر مرتکب تعدی و تجاوز به حق فرزندان شده و در نگهداری از آنان سهلانگاری کنند یا مرتکب تخلف و جرمی شوند با آنها برخورد و حق حضانت از والدین متخلف سلب و نگهداری از آنها به نهادهای متولی مانند بهزیستی واگذار میشود.
امید که این لایحهی بسیار حیاتی که سرنوشت و سلامتِ نسل آیندهی این سرزمین در گروی تصویب آن است، بهزودی مورد عنایت و توجه نمایندگان مردم در مجلس، قرارگیرد. و در آیندهای نه چندان دور، شاهد کاهش و توقف آزارهای جسمی و روحی بر فرزندان آینده سازخود باشیم.