به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از فارس از البرز، حدود ۱۰ سال است که استان نوپای البرز به استقلال رسیده است؛ با گذشت این زمان کماکان سایه پایتخت از سر البرز کم نشده و شاهد تضعیف عملکرد مسؤولان البرزی و تأثیرات مثبت و منفی اقدامات پایتخت بر البرز تازه پا گرفته هستیم.

در نگاهی دقیق تر می توان گفت در جلسه هیأت دولت در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۸ لایحه تأسیس البرز تصویب و به مجلس شورای اسلامی ارسال شد و در ادامه با تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۱۳۸۹/۴/۷ استان البرز به صورت رسمی شکل گرفت.

طی این طرح پیشنهادی کرج به عنوان مرکز استان در نظر گرفته شد؛ این شهر در ۲۰ کیلومتری غرب تهران و در حوزه استحفاظی استان تهران قرار گرفته بود که با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۶۱۴ هزار و ۶۲۶ نفر، چهارمین شهر پرجمعیت ایران پس از شهرهای تهران، مشهد و اصفهان محسوب می‌شود.

ظرفیت های متعدد استان البرز در سایه همجواری پایتخت کمرنگ به نظر می رسد و در برخی مواقع این نزدیکی مرزها و تصور اینکه البرز هنوز زیر مجموعه تهران بزرگ است موجب می شود شاهد سوءاستفاده هایی از این استان نوپا که نیازمند حمایت جدی تر است باشیم.

وجود زندان های ملی در این استان، فشار بار ترافیکی عظیمی از کشور، وجود حاشیه نشینی به واسطه شرایط شغلی در کرج و تهران، افزایش شهرک های صنعتی در حاشیه شهر که بعضا آسیب های زیست محیطی را به دنبال دارد، افزایش سازه های غیر مجاز و غیره از جمله مشکلاتی هستند که این استان با آن ها دست و پنجه نرم می کند.

اما این بار معضل و یا فاجعه جدی تری در انتظار البرز نوپا است؛ صدای انتقال آب سد طالقان و رودخانه کرج به تهران از طریق روش جدیدی به نام حفر تونل به گوش می رسد که موضوع مهمی به شمار می رود و فعالان محیط زیستی و ساکنان استان البرز را نگران می کند.

در این شرایط انتظار می رود که مسؤولان استانی به صورت جدی تر و دقیق تر موضوعات را بررسی کنند و با اقدامات کارشناسی شده به مقابله با معضل جدی در استان بپردازند که ممکن است حتی گریبان نسل آینده را هم بگیرد.

چندی پیش محمدجواد کولیوند، نماینده مردم کرج، اشتهارد، فردیس و آسارا در کجلس شورای اسلامی در یک برنامه رادیویی در رابطه با خط انتقال آب رودخانه کرج از طریق تونل به تهران گفت: یک بار برای همیشه توضیح می دهم، عده‌ای از این موضوع کاسبی‌های خودشان را انجام می دهند؛ آب یک سرمایه ملی است. سدهای امیرکبیر و طالقان در این منطقه و سدهای دیگر در سایر مناطق، حق‌ آبه دارد و باید به آن توجه شود.

نماینده مردم کرج، اشتهارد، فردیس و آسارا در کجلس شورای اسلامی بیان کرد: حق‌ آبه شرب و زیست محیطی برای مردم وجود دارد؛ اگر قرار باشد آب از کانال (تونل) برود به این معنی نیست که پایین سد قطع و خشک می‌شود؛ حق‌ آبه زیست محیطی باید به مخازن خودی برود و قرار نیست که یک سرمایه هنگفت هزینه شده و آب به صورت سنتی به تهران منتقل شود.

وی افزود: حق آبه ما در شورای آب در کشور تعیین شده و ما حق آبه را باید از آب سدهای خودی تأمین و به مخازن منتقل کنیم؛ مشکل ما در البرز تأمین مخازن است. یکی دو مخزن دیگر در استان البرز باید آماده شود تا ما حق آبه خود را صد در صد بگیریم.

این جملاتی که مشاهده کردید و بعضا شاهد بی معنی بودن برخی جملات نیز بودیم اظهار نظر نماینده مردم کرج، آسارا، اشتهارد و فردیس در مجلس شورای اسلامی در رابطه با انتقال آب از طریق تونل به تهران بزرگ است.

به نظر می رسد این نماینده مردم در مجلس بخشی از اعتراض مردم را مربوط به انتقال آب می داند در حالیکه دوستداران محیط زیست نگرانی هایی در زمینه بروز مشکلات زیست محیطی دارند که در ادامه اظهارات رئیس شورای شهر کرج را نیز مطالعه خواهید کرد.

عباس زارع، رئیس شورای اسلامی شهر کرج، در این رابطه با تأکید بر اینکه احداث تونل و انتقال آب سدها از این طریق به تهران تضعیف سفره‌های آب زیرزمینی، تخریب پوشش گیاهی منطقه، تشدید بیابان زایی، ایجاد کانون‌های ریزگرد، تهدید حیات برخی گونه‌های جانوری و تاثیرات سوء بر اکوسیستم منطقه را به دنبال خواهد داشت، گفت: علیرغم انتقادات شدید تشکل‌های مردم نهاد و مسؤولان محلی نسبت به اجرای این طرح اما شاهدیم که شرکت آب منطقه‌ای تهران بر عملیاتی کردن آن اصرار می کند.

رئیس شورای اسلامی شهر کرج با بیان اینکه مردم حق دارند نسبت به چنین پروژه‌هایی بدبین باشند، بیان کرد: قطعاً کاهش آب از خروجی سد کرج تا ۲۵ کیلومتر پایین دست آثار منفی به دنبال خواهد داشت؛ متولیان این موضوع باید اطلاع‌ رسانی کنند که با انتقال تونل آب سد کرج به تهران چه بر سر رودخانه کرج خواهد آمد.

زارع با بیان اینکه این طرح مردم را نگران کرده است، ادامه داد: منطقه کرج و پایین دست سد امیرکبیر با جریان آبی که از سد به سمت بیلقان جریان دارد زنده است و کاهش این آب آثار بسیار سوئی بر این محدوده خواهد داشت.

البته انتقال آب از یک استان به استان دیگر پیش از این در کشور “اما و اگر هایی” را به وجود آورده و با اعتراض و انتقاد مسؤولان همراه بوده که البته در نهایت این حق آبه انجام شده است اما موضوع اصلی که در استان البرز مطرح می شود، نحوه انتقال آب است چرا که حفر تونل خطراتی را برای مردم استان و نسل های آینده به دنبال خواهد داشت.

معضل خشک شدن چشمه های مسیر احداث تونل

سعید نقدی، رئیس مرکز اتاق مطالعات شرکت آب منطقه ای استان البرز در این رابطه گفت: انتقال آب از البرز به سمت تهران تاکنون به شکل لوله بوده است در حالیکه برخی معتقد هستند این انتقال از مسیر رودخانه اتفاق می افتد، اما مسیر رودخانه به سمت شمال کشور در حرکت است و به تهران نمی رسد.

رئیس مرکز اتاق مطالعات شرکت آب منطقه ای استان البرز بیان کرد: لوله ای که آب را به تهران منتقل می کند طول عمر دارد و ممکن است در آینده دچار فرسودگی و تخریب شود، از طرفی خط جایگزینی برای وقوع بحران تحت عنوان پدافند غیرعامل نداریم و در شرایط بروز اتفاق دچار مشکل جدی خواهیم شد.

وی با بیان اینکه آب منطقه ای تهران مصرف کننده و کاربر اصلی این طرح است، ادامه داد: دو راه برای مقابله با خطر فرسودگی لوله انتقال آب وجود دارد؛ راه حل اول تعریف یک خط جدید لوله کشی فلزی موازی خط سابق و راه حل دوم تعریف تونل برای انتقال آب است که البته هریک مزایا و معایبی دارند.

نقدی با اشاره به اینکه در موضوع تعریف خط انتقال آب تونلی از البرز به تهران با تهدیدات زیست محیطی مواجه هستیم، اعلام کرد: این روش امنیت بالاتری دارد چرا که احتمال فرسودگی در لوله بیشتر است؛ البته اگر لوله گذاری جدید فولادی باشد این معضل مرتفع خواهد شد.

وی با تأکید بر لزوم بررسی های دقیق مسائل مالی، زیست محیطی و مطالعه جدی انجام این پروژه توسط مسؤولان ذیربط گفت: ممکن است احداث تونل مسیر چشمه ها را تغییر دهد و یا موجب خشک شدن چشمه های بر سر راه خود شود؛ اجرا کننده طرح باید متعهد شود که در صورت بروز هرگونه ایراد احتمالی خسارت را جبران کند و تأمین آب چشمه های خشک را بر عهده بگیرد.

رئیس مرکز اتاق مطالعات شرکت آب منطقه ای استان البرز اظهار کرد: اجرا کنندگان طرح مدعی هستند که تونل با جنسی ساخته می شود که میزان نفوذ پذیری آب به صفر خواهد رسید که در این صورت احتمال تغییر مسیر آب چشمه ها مطرح است؛ باید قبل و بعد از انجام پروژه با هدف بررسی دقیق این موضوع اعلام آمار انجام شود.

این مقام مسؤول دیگر مشکلات احداث این تونل انتقال آب را نبود مکانی برای تخلیه نخاله های مصالح طرح عنوان کرد و افزود: محیط زیست استان البرز در این زمینه دغدغه های خود را مطرح کرده و به وزارت نیرو ارسال شده است تا مورد بررسی و رسیدگی قرار گیرد.

نقدی در پایان خاطرنشان کرد: اگر انجام این طرح قطعی شد باید اجرا کنندگان متعهد شوند که در مسیر احداث تونل در هر مکانی که نیاز به آب وجود داشته باشد انشعاب و قابلیت دسترسی به آب انجام شود چرا که ممکن است بعدها در مسیر احداث تونل شهرک های مسکونی احداث شود.

 طرح تونل انتقال آب از سد کرج به تهران از سال ۸۴ آغاز شده و هدف از اجرای آن حذف مسیر رودخانه کرج از خروجی سد تا بیلقان که خطوط انتقال آب رودخانه کرج به تهران در آن قرار دارد، ذکر شده است؛ این تونل ۳۰ کیلومتر طول و حدود چهار متر قطر دارد و طبق آخرین خبرهایی که از آن در دست است مراحل پایانی ساخت را نیز پشت سر گذاشته است.

در روزهای آینده نظرات کارشناسان دیگری را در این رابطه منتشر خواهیم کرد.

انتهای پیام/گ/۱۱۰۲/س/۳