به گزارش پایگاه خبری ربیع، جمهوری اسلامی در عمر ۴۰ ساله خود از مکانیزم‌های گوناگونی برای اداره کشور بهره برده است که می‌توان به تشکیل شوراهای عالی، فعال‌سازی فعالیت‌های خودجودش غیردولتی و ایجاد سازمان‌های موازی اشاره کرد. هرکدام از این مکانیزم‌ها دارای معایب و فوایدی‌اند و برخی در مرحله عمل ناکام مانده یا توفیقات‌شان کامل نشده است، اما ایجاد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در کنار و هم‌دوش با ارتش جمهوری اسلامی از خجسته‌ترین ابتکارهای سیاست‌ورزی رهبر کبیر انقلاب بوده که ضمن تحقق اهداف راهبردی آن در حفظ استقلال سرزمینی در برابر حمله سخت دشمن، این همگرایی را در عرصه‌های فرانظامی مبدل به پیش‌رانه‌های توسعه‌ای، دانشی و فرهنگی کرده است که هیچ مشابه و بدیلی نیز در کشور برای آن وجود ندارد. در طول این ۴۰ساله همواره جریان‌هایی خاص تلاش کرده‌اند تا این وحدت و هم‌افزایی را با اخلال مواجه کنند که البته محدود به یک گروه سیاسی مشخص نیز نیست؛ از صدر پیروزی انقلاب، برخی داعیه تعطیلی، انحلال و تجزیه ارتش را داشتند و حتی این سخن را تا سال‌های اول جنگ نیز ادامه دادند،‌ بعدها در دهه‌۷۰‌ بار دیگر چنین جوسازی‌هایی صورت گرفت که به‌عنوان نمونه شهید سپهبد صیاد شیرازی در باب این شبهه‌افکنی‌ها همواره ایستادگی می‌کرد. این‌ روند در اواخر دهه۸۰ وجود داشت و مجدداً در یک‌سال اخیر نیز در برخی تریبون‌های رسمی مشاهده می‌شود. بدگمانی آن‌جا تزاید می‌گیرد که این گفتارها هم‌فاز با سخنان و مواضع دول غربی و به‌ویژه آمریکا و بیانیه‌های رسمی آن علیه سپاه پاسداران است؛ با این‌همه همگرایی زبانی و هماهنگی عملی مردان آب‌دیده ارتش و سپاه در دو‌سال اخیر، این توطئه‌ها را نقش‌بر‌آب کرده است و به فضل الهی این اتحاد گسستنی نیست.