به گزارش پایگاه خبری ربیع، فردا؛ بیست و دوم آوریل و دوم اردیبهشت ماه، در سراسر دنیا با عنوان روز «زمین پاک» نامگذاری شده است؛ روزی برای یادآوری اهمیت حفاظت از مواهب، منابع و ذخایر طبیعی زمین و توجه بیش از پیش به محیط زیست. هر چند این مناسبت، صرفا اختصاص به کشور ما ندارد و متعلق به تقویم همه کشورهای جهان است و اگرچه در عصر حاضر، اغلب کشورها در تلاشند رتبه قابل قبولی را در عرصه زیست‌محیطی به دست آورند، اما قطعا این امر در کشورهایی نظیر کشور ما که به دلایل مختلف، حفاظت و بهره‌برداری درست از محیط زیست در آنها به خوبی نهادینه و فرهنگسازی نشده و هر ساله، شاهد تخریب گسترده محیط زیست و بهره‌جویی‌هایی پایان‌ناپذیر از منابع زیست‌محیطی هستند، اهمیت دوچندان می‌یابد.
با وجود اینکه چند سالی است ان‌جی‌اوها و فعالان محیط زیستی کوشیده‌اند ارزش منابع طبیعی و محیط زیست را در اذهان عمومی پررنگ کرده و با تخریب محیط زیست در همه ابعادش- از تخریب زیستگاه‎های طبیعی، جنگل‌ها، مراتع و از بین رفتن پوشش گیاهی گرفته تا آلودگی آب و هوا، خشک شدن تالاب‎ها، تخلیه ذخایر آبی زیرزمینی، فرسایش خاک و بیابان‌زایی و… – مبارزه کنند، هنوز هم این تلاشها نتوانسته ایران را در زمره کشورهای دوستدار و حامی محیط زیست جای دهد. دریاچه ارومیه سابق و نمکزار ارومیه اخیر که کارشناسان می‌گویند دیگر هرگز احیا نخواهد شد، سوختن هزاران هکتار از رویشگاه‌های جنگلی و نابودی هزاران اصله درخت در عرض چند دقیقه، تبدیل شدن جنگل‌ها (طلای سبز) به محلی برای دفن و تلنبار شدن حجم عظیمی از زباله، ایستادن ایران در جایگاه پنجم مصرف پلاستیک در جهان و مصرف سالانه پانصدهزار تن پلاستیک توسط ایرانی‌ها، و موارد فراوان دیگری از این دست، موجب شد که چند سال پیش، مسئولان سابق سازمان محیط زیست، خود، از ایران به عنوان یکی از ده کشور اصلی تخریب‌کننده محیط زیست در جهان نام ببرند. اخیرا هم مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست عنوان کرده‌اند بیشترین تخریب محیط زیست جهان در ایران اتفاق می‌افتد.
اما نکته قابل توجه در عرصه زیست‌محیطی در ایران که اهمیت تغییر رویکرد و سیاست‌ها در مورد آن را دوبرابر می‌سازد، محدود نبودن مشکلات این عرصه به یک یا دو زمینه است. امروز ما در همه بخش‌ها و زیرمجموعه‌های مربوط به محیط زیست، دچار بحرانیم و دوستداران محیط زیست در مانده‌اند که در سوگ از بین رفتن منابع آبی بگریند؟ یا غم از دست رفتن جنگل‌ها، انبوه زباله‌های غیرقابل بازیافتی که هر روز به محیط زیست هدیه می‌کنیم و… را بخورند؟ هر چند در حال حاضر، برای بسیاری از جرائم زیست‌محیطی، انواع و اقسام مجازات‌ها تعیین شده و فی‌المثل فرمانده یگان حفاظت سازمان جنگل‌ها و مراتع اخیرا گفته است برای عاملان آتش‌سوزی جنگل‌ها، از شش ماه تا ده سال زندان درنظر گرفته شده، اما به نظر می‌رسد مهمترین راهکاری که برای حل مشکلات زیست‌محیطی بدان نیازمندیم، برنامه‌ریزی کارشناسانه و اصولی از سوی مسئولان برای حفاظت هر چه بیشتر از محیط زیست باشد.
برنامه‌ریزی‌ای که در صورت علمی بودن، می‌تواند به مرور زمان به فرهنگسازی نیز منجر شود.