رشد تقاضا، بحران اقتصادی را تشدید میکند
« رشد تقاضا، بحران اقتصادی را تشدید میکند » عنوان سخن نخست روزنامه جهان صنعت به قلم الهه بیگی است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
به گزارش پایگاه خبری ربیع، چندی پیش پستی در شبکههای مجازی دست به دست شد که در آن عنوان شده بود اولین کالاهایی که در ونزوئلا کمیاب یا نایاب شده بود، دستمال کاغذی، نواربهداشتی و پوشک بچه بود.
کمتر از ۴۸ ساعت بعد هجوم مردم به فروشگاههای کوچک و بزرگ موجب جهش بیسابقه در تقاضای کالاهای فوق شد و معضلی بزرگ گریبانگیر جامعه شد.
میپذیریم که تحریمهای بینالمللی مشکلات عدیدهای را برای تولید یا واردات کالاها، مواد اولیه، دارو و تجهیزات مختلف به وجود آورده است و هیچکس منکر آن نیست اما موضوع بحث چیز دیگری است.
همچنین در ضعف شدید مدیریت کلان و خرد در سطح کشور به ویژه حوزه اقتصاد و روند رو به رشد فساد به انحای مختلف و در سطوح گوناگون هیچ شکی وجود ندارد، باز این نکته هم موضوع بحث نیست.
همگی نیک میدانیم که افزایش قیمت دلار طبیعتا قیمتها را در بازار تغییر خواهد داد و نوسانات بازار پول و ارز به بازارهای دیگر نظیر بازار سرمایه و مسکن نیز خواهد رسید. همینطور صنایع تولیدی، کالاهای ساخت داخل و وارداتی افزایش قیمت را تجربه کرده و خواهند کرد. اما نکته جالب توجه در رخدادی که در خصوص هجوم برای خرید بیسابقه دستمالکاغذی، پوشک بچه و... اتفاق افتاد، نکته تاملبرانگیزی است.
اول، فارغ از صحت و سقم اتفاقی که در ونزوئلا افتاده است که لازم است مردم که اتکای بیش از حد به فضای مجازی دارند به یاد داشته باشند که مطالب منتشرشده در فضای مجازی لزوما صحت ندارد، باید بدانیم که ایران هیچگاه شبیه ونزوئلا نبوده و نخواهد بود. دوم، خواسته یا ناخواسته همه میدانیم که کشور ما در شرایط سخت و حساسی قرار گرفته و سران نظام و دولتمردان به صراحت اعلام کرده و میکنند که در حال جنگ اقتصادی هستیم. در چنین شرایطی طبیعتا اوضاع و احوال زندگی مردم سختتر خواهد شد، سفرههای مردم کوچکتر میشود و فشار زندگی به اقشار کمدرآمدتر بیشتر میشود. علاوه بر این تامین برخی کالاها با مشکل مواجه خواهد شد، درست شبیه تجربه هشت سال جنگ تحمیلی و دوران دفاع مقدس.
بدون شک در چنین اوضاع و احوالی مردم هم وظایف بسیار مهمی برعهده دارند که لازم است برای برونرفت از شرایط فعلی به آنها عمل کنند و با هجوم برای خرید کالا زمینه را برای احتکار فروشندگان فراهم نکنند.
از سویی در چنین شرایطی برخی از سایتهای فروش اینترنتی از آب گلآلود ماهی گرفتند و برخی از اجناس خود را با دهها برابر قیمت به فروش میرسانند و جالب است که هیچ نهاد ناظری هم به این موضوع رسیدگی نمیکند. با این تفاسیر ضروری است که همه ما به اندازه نیاز روزمره و نهایتا ماهانه خرید مایحتاج خود را انجام دهیم نه اینکه با جهش وحشتناک تقاضا برای انبار کردن برخی از اقلام نهچندان ضروری و حیاتی، موجب کمیاب شدن آنها شویم. قطعا در شرایطی که حجم نقدینگی در اقتصاد بیداد میکند رشد تقاضا بحران را تشدید کرده و به رشد تورم در آینده نزدیک دامن میزند.
سالهاست مشکلات فراوانی از جمله ضعف مدیریتی، فساد و رانت، رشد فزاینده نقدینگی و آشفتگیهای سیاسی گریبانگیر اقتصاد کشور است، بیایید دیگر خودزنی نکنیم و با هجوم غیرمنطقی و افزایش حجم تقاضا، سبب آشفتگی بازار نشویم. بهعلاوه این کار موجب ترویج یاس و ناامیدی در بین گروههای مختلف مردم شده و به کالاهای دیگر و بازارهای دیگر نیز تسری پیدا میکند.
یکبار از خودمان در مورد سهممان در رشد و پیشرفت مسائل اجتماعی و فرهنگی کشور سوال کنیم. اگر از دسته افرادی هستید که از حملونقل عمومی استفاده میکنید، به رعایت نظم و نوبت یکدیگر در صفهای ایستگاه تاکسی و اتوبوس و... نگاه کنید.
جان کلام، خودمان باید هوای یکدیگر را داشته باشیم. مردم باید در چنین شرایطی پشت یکدیگر باشند. به اندازه نیاز کوتاهمدت خرید کنیم.
در هر شغل و جایگاهی هستیم، از کاسب، مغازهدار، بنکدار، دندانپزشک، مهندس ناظر، مدیر و معاون یک اداره، نباید از موقعیت و شرایط سوءاستفاده کنیم.
آری در این شرایط میشود با ترفندهایی به سودهای بیش از قبل رسید اما به چه قیمتی، به قیمت از بین رفتن اعتمادمان به یکدیگر!
شک نکنید با این رویکرد در خرید دستمالکاغذی و پوشک و... ، اگر جنگ و تحریمها ما را از پا درنیاورد، چنین توهمات و اقداماتی در انبار کردن و احتکار و... اقتصادمان را نابود خواهد کرد.