زهرا نصیری
پرونده موقوفه زمینهای شهر زایندهرود برای ذوبآهن همچنان مفتوح است.
به گزارش ربیع به نقل از روزنامه کیمیای وطن ، موضوع موقوفه بودن ۶۹۰ جریب زمین در شهر زایندهرود از سال ۱۳۹۰ از طریق اداره اوقاف زرینشهر در مجامع قضائی مطرح شد و بعد از آن بود که در خلال این سالها با حضور مدیر عامل دو دوره قبلی ذوبآهن این مسئله میرفت تا به سرانجام مقصود برای طرح سازش برسد؛ اما متأسفانه پس از عزل و نصبهایی که برای مدیران عامل این شرکت رخ داد، این موضوع به حاشیه رفت و مدیر عامل اسبق ذوبآهن حاضر نشد که برای واگذاری ۶۹ هکتار از زمینهای وقفی که از سال ۱۳۴۲ توسط «سرهنگ حریرچیان» به ذوبآهن واگذار شده، اقدامی انجام دهد.او همه مسائل را در پیگیری مسائل قانونی عنوان کرده بود؛ در حالی که همه اسناد موجود از اداره اوقاف وقف بودن آن را به اثبات میرساند. اهمیت این موضوع ما را برآن داشت تا با محمدرضا ترحمی، رئیس اوقاف و امور خیریه شهرستان لنجان گفتوگویی انجام دهیم؛ متن زیر حاصل این گفتوگو است.
آقای ترحمی به عنوان مهمترین سؤال در این زمینه بفرمایید که پرونده رسیدگی به موضوع موقوفه بودن ۶۹۰ جریب زمین در شهرزایندهرود در چه مرحلهای است و نظر دستگاه قضا در این رابطه چیست؟
این پرونده ۵ سال است که در شعبه یک دادگستری زرینشهر در حال رسیدگی و بررسی است؛ در زمان دو دوره قبلی مدیریت این شرکت توافق و سازشهایی برای پیگیری این موضوع با اوقاف صورت گرفت؛ ولی متأسفانه با عوض شدن مدیر عامل مدیر جدید توافقهای صورتگرفته را نپذیرفت و به همین جهت این پرونده بار دیگر در دادگستری به جریان افتاد. در طی هفتههای گذشته نیز دادگاه از ما اصل مدارک وقف و یک کارشناس تشخیص خط درخواست کرده است که برای پیگیری این پرونده اقدامکند.
واگذاری این زمینها در چه سالی بوده و با حل شدن این پرونده، چه عوایدی برای اوقاف دارد؟
در سال ۱۳۴۲ توسط سرهنگ حریرچیان که مستأجر کل این زمینها بود، این زمینها بدون هماهنگی با اداره اوقاف و در مقابل «کِرد زارعانه» به شرکت ذوبآهن واگذار شد که از آن زمان به بعد، عمل به نیت واقف از این وقف وجود نداشته است.
طبق شواهد و آگهی مناقصهای که در روزنامه سال ۱۳۳۸ درج شده این زمینها از آن سال به سرهنگ حریرچیان واگذار گردیده و از سال ۱۳۴۲ که در اختیار ذوبآهن قرار گرفته بابت آن مالالاجارهای پرداخت نشده است. البته مسلم است که اگر این زمینها تعیین تکلیف شود، میتوان از محل منفعت این وقف برای رفع مشکلات اجتماعی، فرهنگی، علوم دینی و … منطقه لنجان اقدام کرد.
درباره این موقوفه و مشکلاتی که با آن روبهرو هستید، بیشتر توضیح دهید.
این موقوفه وقف منفعت است که ۱۷۰سال قبل توسط ملاحسین صباغ وقف شده است و تا سال ۱۳۴۲ عمل به وقف در این زمینه وجود داشته است و بعد از آنکه کارخانه ذوبآهن احداث شد از حالت وقفی درآمد.این موقوفه ۱۹ نیت دارد که صرف مخارج در ماههای محرم، صفر و رمضان، کمک به زائرین کربلا، خیرات و خرید کتب علوم دینی و … است. حائز اهمیت است که این زمینها به دلیل قرار گرفتن در حاشیه رودخانه زایندهرود قیمت زیادی دارد و نمیتوان برای آن قیمتی ارائهکرد.
برای حل مشکل چه باید کرد؟
با توجه به اینکه اسناد و مدارک این موقوفه در اداره اوقاف استان موجود است ضمن اینکه سابقه عمل به وقف نیز تا سال ۱۳۴۲ اجرایی شده است، ذوبآهن باید برای رفع این مشکل قدم پیش بگذارد و سریعتر در این باره اقدام کند تا بتوانیم با تنظیم اجارهنامه و مبلغ آن به نیت وقف عمل کنیم.
دنبال آن هستیم تا این زمین به وقف بازگردد و قاعدتا میتوان با تعامل از زمانی که اجارهها پرداخت نشده است، بابت اعیانی
و اجارههای معوق با ذوبآهن توافق کرد.
نظراوقاف در این رابطه چیست؟
صددرصد اعتقاد دارم که این زمینها موقوفه است و امیدوارم دستگاه قضایی برای تسهیل در این زمینه اقدامات لازم را هر چه سریعتر انجام دهد. در حال حاضر ذوبآهن یک مرکز قایقرانی و چند سالن اجتماعات و فضای سبز در این رقبات احداث کرده است.
دیگر پروندههای مهم وقفی این شهرستان در محاکم قضائی چیست؟
موقوفه بنانالشریعه از پلاک ۵۹ ورنامخواست سه دانگ مشاع نیز جزو موقوفات این شهرستان است که مساحت و مقدار آن مشخص نیست. این موضوع نیز در دستگاه قضا و اداره ثبت اسناد و املاک در دست بررسی است تا تعیین حدود انجامشود.هماکنون ۱۴ پرونده دادگاهی مفتوح در مراجع قضائی داریم و ۱۸۰ پرونده دادگاهی نیز منجر به توافق شد.