به گزارش پایگاه خبری ربیع، به نقل از  فارس از بجنورد ، هرچند عده‌ای رفتارهای شجاعی در کسوت استاندار خراسان را در ادامه رفتارهای احمدی‌بیغش استاندار پرحاشیه دولت نهم می‌دانند، اما به عقیده نگارنده تفاوت این دو را می‌توان با سنجه رفتارهای عملیاتی شجاعی و رفتارهای نمایش گونه احمدی‌بیغش تفکیک کرد. در نگاه کلی آسیب نحوه مدیریتی شجاعی در درازمدت البته به‌شرط تداوم! می‌تواند این نکته مهم باشد.

مدیران به این روند عادت کرده، وظایف و مأموریت‌های دستگاه‌های خود را معطل دستورهای صریح و قاطعانه استاندار نمایند. آسیب دیگر این رفتار ذائقه شناسی توسط مدیران است؛ آنجایی که مدیران کارها را باهدف تأمین رضایت شخص استاندار پیش می‌برند و اهمیت و نگاهی به وظایف دستگاه‌های تابعه خود نداشته باشند؛ اما با پیش‌فرض قبول آسیب‌ها نمی‌توان از تأثیر نحوه مدیریتی والی کرمانی این روزهای خراسان شمالی نگفت.

فعالیت و کار در قالب برنامه مدون (دستور تهیه سند توسعه استان و شهرستان‌ها) قاطعیت (در مواجه با موضوع انتصاب سرپرست صمت)، جدیت (نشست ستاد برگزاری چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب) جلسه اخیر، مرزبندی صریح با فتنه‌گران (مصاحبه با یکی از خبرگزاری‌های استان)، اهتمام به روستائیان (برق‌رسانی به» روستای پِرکار و دستور جهت برق‌رسانی به روستاهای فاقد برق)، رفتارهای فراجناحی (گفتارهای صریح و قاطعانه او در جلسه با فعالین سیاسی حامی دولت) و روحیه مردمی (برگزاری جلسات در مساجد)! مصداق عینی تمامی این کلیدواژه‌ها را می‌توان در برخورد او با مدیران عینیت بخشید.

در تحلیل بسیاری از فعالین سیاسی رأی مردم خراسان‌شمالی به رقیب حسن روحانی مهر تائیدی بود بر عملکرد ضعیف استاندار وقت محمدرضا صالحی. با اعلام نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری نمایندگان مردم استان در مجلس شورای اسلامی (به‌جز نماینده عزیزی که از حوزه انتخابیه یکی از شهرهای استان به مجلس راه پیداکرده بود) ساز ناکوک عدم‌کفایت صالحی را کوک کردند. آن‌ها آن‌قدر پیش رفتند که بار کم‌کاری خود در مجلس را هم بر دوش صالحی انداختند. عدم پیگیری توسعه فاز ۲ پتروشیمی، راه‌آهن اسفراین-بجنورد-مشهد و … کلیدواژه‌هایی بود که نمایندگان در هر تریبونی که به دست می‌آوردند از آن برای توجیه لابی‌های خود برای عزل صالحی نهایت بهره را می‌بردند!

برکناری صالحی تقریباً قطعی شده بود. حالا نوبت به معرفی گزینه‌ها بود. هر دم از این باغ بری می‌رسید. یک روز  امامی را با برچسب پایداری از صحنه خارج کردند و روز دیگر  هروی را؛ تا این‌که محمدرضا خباز به‌عنوان استان‌دار معرفی شد. اصلاحیه‌ای که مجلس بر قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان زد، بسیاری را به تکاپوی معرفی گزینه خود به‌عنوان استاندار انداخت.

یکی از نمایندگان کم‌حرف مجلس هم به دنبال همکار قدیمی خود عیسی فرهادی بود. تا این‌که علی‌رغم معرفی مجید پورعیسی سرپرست چندروزه به‌عنوان استاندار منتخب برخی از فعالین سیاسی اصلاح‌طلب، به یک‌باره قرعه به نام رئیس سابق فدراسیون تیراندازی و معاون وقت استانداری اصفهان افتاد. شجاعی در مراسم معارفه خود تیر اول را از چله کمان به مدیران پرتاب کرد.

هشدار شدیدی به آن‌هایی که سجاده به‌سوی قبله تهران پهن کرده بودند داد. آن‌ها را توجیه کرد که صفر تا صد کارها بر دوش خودشان است. گفته‌های صریح او با واکنش مثبت با  برخی سیاسیون و اهالی رسانه روبرو شد؛ اما برخی هنوز مردد بودند که آیا با سرد شدن شجاعی صراحت او هم کم‌تر می‌شد! اما این آغاز راه بود.

جدیت در رفتار را شجاعی در جلسه با فعالین سیاسی حامی دولت به رخ همگان کشید. کدهای مستقیمی که او در انتقاد به رفتارهای سهم خواهانه اصلاح‌طلبان داد نشان از جدیت او و مواجهه فراجناحی او نه در مقام شعار بلکه در مقام عمل بود. شجاعی با هشدار به عدم برخورداری یک روستای دورافتاده از نعمت برق در چهلمین سال پیروزی انقلاب نشان می‌داد افق نگاهش تا روستاهای فاروج هم کشیده می‌شود.

مرزبندی صریح او با فتنه‌گران در آستانه یوم‌الله ۹ دی هشداری بود به برخی خام‌اندیشان! آنجایی که او گفت: «فتنه‌گران هزینه‌های زیادی به‌نظام تحمیل کردند و معتقدیم اعتراض‌ها پس از بیانات مقام معظم رهبری منطقی نبود»؛ اما دست‌به‌دست شدن ویدئوی اخراج مدیرکل «صمت» از جلسه علنی شورای برنامه‌ریزی استان توسط شجاعی با توجیه این‌که وزارتخانه مطبوع با مقام عالی دولت که شخص شخیص خودش در استان باشد هماهنگ نشده! و بازتاب گسترده آن در فضای مجازی رفتارهای قاطعانه شجاعی را در گستره کشوری انعکاس داد. البته شجاعی در همان جلسه مدیرکل ارشاد را نوازشی پدرانه کرد.

مدیرکل بانوان استانداری را با اطلاعات دقیق و اشراف به آمار جزئی که حتی خود یغمایی از آن بی‌اطلاع بود، زنگ هشداری بود به بقیه مدیران!

برگزاری دیدارهای مردمی در مسجد نمونه دیگری از رفتارهای صحیح شجاعی بود. شاید برخی با نگاه مغرضانه و منفی این دیدارها را نمایشی می‌پنداشتند، اما با یک نگاه منصفانه می‌شود این رفتار او را در چارچوب روحیه مردمی او تفسیر کرد. رسانه‌ها و فعالین سیاسی در هر جلسه و نشستی که استاندار در آن حاضر است منتظر گفتار و رفتاری خارج از عرف معمول سلف صالح او بودند.

چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی جایی بود که شجاعی بازهم زبان به‌نقد صریح رفتارهای کلیشه‌ای متولیان این قبیل مراسم‌های ملی بگشاید. او فعالیت مدیران در بزرگداشت روزهای ملی را وظیفه و کم‌کاری را غیرقابل‌بخشش عنوان کرد.

این‌ها اشاراتی کوتاه بود بر رفتارهای دو ماهه شجاعی در استان، شاید گذر زمان تغییراتی را در رفتارها و عملکرد او ایجاد نماید اما تاکنون می‌شود نمره قابل‌قبولی به عملکرد شجاعی در قامت استاندار به او اعطا کرد.

انتهای پیام/