بخشی از وصیتنامه شهید آنغوزهای
سلام بر مهدی(عج) و سلام بر نایب بر حقش امام خمینی و سلام بر پیروان راستین اسلام و سلام بر شهیدان.
به گزارش پایگاه خبری ربیع، بسم الله الرحمن الرحیم
«ولا تقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء ولکن لا تشعرون»
«کسی را که در راه خدا کشته شده است، مرده نپندارید؛ بلکه او زنده و جاوید است؛ ولیکن شما این حقیقت را درنخواهید یافت.»
سلام بر مهدی(عج) و سلام بر نایب بر حقش امام خمینی و سلام بر پیروان راستین اسلام و سلام بر شهیدان.
انشاءالله اگر به خواست خدا من شهید شدم، از شما امت حزبالله میخواهم
به خاطر شهادت من ناراحت و اندوهگین نشوید و فقط به فکر ادامهدادن راه من که همان راه امام است، باشید. به فکر این باشید که هدف من از رفتن به جبهه چه بوده است.
من فقط به حرف امام امت لبیک گفتم و به جبهه آمدم. من به فریاد «هل من ناصر ینصرنی» امام حسین(ع) در ظهر عاشورا لبیک گفتم. من برای نجات اسلام و قرآن و وطنم به جبهه رفتم.
از شما امت حزبالله میخواهم جبهههای حق علیه باطل را فراموش نکنید. این جبههها همان جبهه و کربلای حسینی است؛ اگر در آنجا امام حسین(ع) میگوید آیا کسی هست مرا یاری کند، در این زمان نیز رهبر کبیر انقلاب رفتن به جبهه را یک واجب کفایی میداند و از شما امت قهرمان میخواهد جنگ را فراموش نکنید و من هم از شما میخواهم شعار «جنگ، جنگ تا پیروزی» را فراموش نکنید و بدانید شهیدشدن من برای این بوده است که پیرو خط انبیاء بودم.
پیرو خط امام بمانید که من آگاهانه در این راه مقدس قدم گذاشتهام و هیچکس، هیچ انسانی، مسئول خون من نیست و من شهادت فی سبیلالله را یک فوز عظیم میدانم و خدا هرکدام از بندگانش را که دوست بدارد، به او این فوز عظیم را میدهد؛
من خوشحال هستم که خدا مرا دوست داشته است و شما هم باید خوشحال باشید.
ملت شهیدپرور و قهرمان باید بدانند هیچگونه خطی در برابر خط امام نباید مطرح شود و اگر خطی مطرح شد، بدانید آن خط، خط شیطان است و کسانی را که در این راه و خط قدم گذاشتند، بدانید آنان یاوران شیطان هستند و شما موظفید با تمام قدرت با آنان مبارزه کنید و در این راه فقط بر خدا توکل کنید و بس.
من به عنوان یک رزمنده از شما امت قهرمان میخواهم قرآن و نهجالبلاغه را هرگز فراموش نکنید.
در آخر چند جملهای با خانواده عزیزم:
پدر و مادر عزیزم، از شما میخواهم هنگامی که خبر شهادت مرا میشنوید، هیچ ناراحت نشوید و به خاطر شهادت من گریه نکنید. اگر گریه میکنید به خاطر شهادت حسین(ع) مظلوم و یارانش باشد.
پدر و مادر عزیزم، از اینکه در این دنیای فانی نتوانستم به شما خدمتی کنم مرا ببخشید و از برادرانم میخواهم همیشه به دنبال اسلام حقیقی و خالص باشند، همیشه یاور امام خمینی باشند و همیشه به فکر مستضعفان و ستمدیدگان باشند.
والسلام