به گزارش پایگاه خبری ربیع، استاندارد ملی شماره ۲۴۵۳ مربوط به دوغ ساده – ویژگی‌ها و روش‌های آزمون نخستین بار در سال ۱۳۷۰ تدوین شده است و تاکنون دو بار مورد تجدید نظر قرار گرفته است.

به گزارش روابط عمومی اداره کل استاندارد استان کردستان، هدف از تدوین این استاندارد تعیین ویژگی‌ها، نمونه برداری، روش‌های آزمون، بسته بندی، نشانه گذاری، شرایط نگهداری و حمل این فرآورده می‌باشد.

دوغ یک نوشیدنی، حاصل از تخمیر لاکتیکی شیر است که اجزای تشکیل دهنده اصلی آن ماست، آب آشامیدنی، نمک و باکتری‌های استارتر ماست می‌باشد. این فرآورده را از جنبه‌های گوناگون می‌توان دسته بندی نمود: از لحاظ گازدار بودن که شامل دو دسته دوغ گازدار و بدون گاز می‌باشد، از نظر گرمادیدن پس از تخمیر نیز دوغ به دو دسته گرمادیده و گرماندیده طبقه بندی می‌شود. همچنین از نظر مقدار چربی می‌توان این فرآورده را به دو دسته دوغ با چربی (% ۵/۰ ≤ حجمی/وزنی) و دوغ بدون چربی (% ۵/۰> حجمی/وزنی) تقسیم نمود.

مواد بسته بندی مورد استفاده برای دوغ باید از نظر آلاینده‌های شیمیایی و ویژگی‌های میکروبیولوژیک و محیط زیستی به تأیید مراجع قانونی و ذی صلاح کشور برسد.

بر روی هر ظرف حاوی دوغ باید نام و نوع فرآورده، نام و نشانی تولید کننده و علامت تجاری آن، وزن خالص برحسب متریک همراه با حد رواداری، مواد تشکیل دهنده، درصد کلرید سدیم، سری ساخت، شرایط نگه داری دوغ بسته بندی شده پس از صدور از کارخانه، عبارت ساخت ایران، عبارت پیش از مصرف تکان داده شود، شماره پروانه ساخت از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تاریخ تولید و انقضای قابلیت مصرف (به روز، ماه و سال) به صورت واضح و خوانا نوشته، چاپ یا برچسب شود. همچنین درهنگام خرید باید به علامت استاندارد و کد ده رقمی زیر آن توجه نمود.