به گزارش پایگاه خبری ربیع، هنگامی‌که هدف از آفرینش انسان را از منظر قرآن کریم موردبررسی قرار می‌دهیم متوجه می‌شویم که این هدف، با سه تعبیر بیان‌شده است. تعابیری که در حقیقت، مراتب دستیابی به یک هدف هستند که همانا چرایی آفرینش انسان است.

اولین تعبیر خداوند بهره مندی انسان از رحمت پروردگار عالمیان است چنانچه در آیه ۱۱۹ سوره هود می‌فرماید: «إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ وَ لِذلِکَ خَلَقَهُمْ»(مگر کسی که پروردگارت به او رحم کند و (خداوند) برای همین (رحمت)، مردم را آفرید). منظور از کلام پروردگار در این آیه، آن است که انسان‌ها آفریده‌شده‌اند تا مشمول رحمت خداوند قرار گیرند. دومین تعبیررا خداوند از آفرینش انسان عبادت و بندگی خود می دانند

چنانچه در آیه ۵۶ سوره ذاریات می‌فرماید: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاّ لِیَعْبُدُونِ» (من جن و انس را نیافریدم مگر برای اینکه عبادتم کنند). این آیه بیان می‌دارد که خداوند اراده کرده است تا بندگان با عبادت و پرستش او، تکامل‌یافته و به مقام قرب الهی دست یابند؛ مقامی که برای بسیاری از بهشتیان نیز آرزویی بزرگ است. تعبیر سوم در راستای تبیین هدف خداوند از آفرینش انسان امتحان و آزمایش است که در آیه دوم سوره ملک ذکرشده است: «الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاهَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا» (آن‌کس که مرگ و حیات را آفرید تا شمارا بیازماید که کدام‌یک از شما بهتر عمل می‌کنید). خداوند متعال برای بیان هدف از آفرینش انسان آزمونی است که نمایانگر خلوص اعمال و کردار انسان‌ها و بیانگر میزان استقامت آنان در انجام منویات الهی است. اکنون توجه کنیم به تعبیر سوم، آزمون و امتحان، اختصاص به انسان‌ها نداشته است بلکه ملائکه و جنیان نیز دچار آزمون شده‌اند که بحث تفصیلی ماجرای سجده ملائکه و جنیان بر آدم ابوالبشر و خودداری ابلیس از چنین اقدامی، در قرآن ذکرشده و بارها نیز مورداشاره قرارگرفته است. همچنین پیامبران و رسولان الهی نیز مورد امتحان واقع‌شده‌اند و میزان خلوص آنان در ترازوی سنجش الهی موردمحاسبه قرارگرفته است. ابتلای حضرت ابراهیم (ع) به انواع آزمون‌ها از نمونه‌های ذکرشده در قرآن کریم است.

مردمان هر امتی از امم رسولان الهی نیز با وسیله‌ای خاص مورد آزمون و امتحان قرار گرفته اند، بدین معنا که تمام امت‌ها با موضوعی خاص در طریق امتحان قرار می‌گیرند و عیار پایبندی آنان به مسیر حق و حقیقت، سنجیده می‌شود. به‌طور نمونه، قرآن کریم آزمون قوم صالح (ع) را شتری بیان می‌کند که از دل کوه، بیرون آمده و باید آزادانه به حیات خویش ادامه دهد و کسی نیز متعرض او نشود. یا آزمون قوم نوح (ع) و … که در قرآن آمده است. سؤالی که مطرح می‌شود آن است که آزمون امت پیامبر خاتم (ص) چیست که به‌وسیله آن، مسلمانان دچار امتحان می‌شوند و باید در این امر مهم، سربلند بیرون بیایند؟

روایت‌شده است که پس از نزول آیه دوم سوره عنکبوت بر قلب پیامبر اکرم (ص) که خداوند متعال می‌فرماید: ” «أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ» (آیا مردم گمان کردند همین‌که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها می‌شوند و آزمایش نخواهند شد؟) ” امیرالمؤمنین علی (ع) از پیامبر اعظم (ص) سؤال نمود که ای رسول خدا، منظور از آزمایش و امتحان در این آیه چیست؟ و نبی مکرم اسلام (ص) نیز جواب داد: «یا علی، انک مبتلی بک» (علی، امت من به‌واسطه تو مورد امتحان قرار می‌گیرند.) از این سخن، چنین برداشت می‌شود که آزمون امت آخرالزمان، علی علیه‌السلام است که پیامبر اکرم (ص) در طول حیات مبارک خویش، بارها و بارها به صراحت و گاه به کنایه و اشاره، در مورد مقام و منزلت او صحبت کرده است و او را نیز در غدیر خم، به‌عنوان جانشین خویش معرفی کرده است. پیامبر اکرم (ص) فرموند: «یا علی طوبی لمن احبّک و صدّق فیک و ویل لمن ابغضک و کذّب فیک» (یا علی! خوشا به حال کسی که تو را دوست دارد و تو را باور نماید و وای بر کسی که دشمن تو باشد و تو را تکذیب کند.) این حدیث و احادیث فراوان دیگر در این باب، حکایت از آن دارد که آزمون امت پیامبر اسلام (ص)، ولایت و امامت علی علیه‌السلام و جانشینان او و حرکت در این مسیر است که رستگاری را در پی خواهد داشت.